Półwysep Brosa
Półwysep Brosa (także: Półwysep Brossa[1]) – półwysep jeziora Solińskiego (ramię Kiczery Seredniej - 597 m n.p.m.[2]) położony we wschodniej części akwenu, na południowy wschód od Bramy Teleśnickiej i Wyspy Skalistej (Chwiei), na terenie gminy Ustrzyki Dolne, w Górach Sanocko-Turczańskich. Od południa sąsiaduje z Zatoką Brosa, w której ulokowano niewielką przystań[3].
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości | |
| Rodzaj obiektu | |
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego  | |
 49°21′19,2″N 22°30′35,3″E/49,355333 22,509806
| |
Półwysep zbliżony kształtem do czworokąta mieści jedyne pozostałości zatopionej wsi Teleśnica Sanna. Z pierwotnej zabudowy pozostało tu jedno gospodarstwo ulokowane na łagodnej wyniosłości porośniętej łąką z wystawą południową. Na brzegu znajdują się plaże. Na półwysep prowadzi jedna wąska droga od północy, z Teleśnicy Oszwarowej[3].
Nazwa półwyspu pochodzi od inżyniera Krzysztofa Brosa, który osiedlił się tutaj w 1982, początkowo półlegalnie, ponieważ był ścigany przez służby komunistyczne. Państwo początkowo odmówiło mu sprzedaży ziemi (po latach ustalono, że uznano go za Ukraińca pragnącego powrócić z wysiedlenia - jedno z jego rodziców pochodziło ze Lwowa)[4]. Obecnie budynki stanowią gospodarstwo agroturystyczne[3]. Jego przebudowa stanowiła temat projektu dyplomowego Jakuba Lazarowicza wykonany pod kierunkiem Rafała Mazura na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej[5].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Bieszczady Land, Dzikie brzegi Zalewu Solińskiego docenione przez bieszczadzkich samotników
- ↑ Mapy.cz, rejon Teleśnicy Sannej
- ↑ a b c Wojciech Kuczkowski, Dolina Sanu, w: Żagle, nr 2/1994, s. 22, ISSN 0137-4656
- ↑ Jagienka Wilczak, Pluń na balladę
- ↑ Archinea, DYPLOMY ARCHITEKTURY: OŚRODEK AGROTURYSTYCZNY W TELEŚNICY SANNEJ PROJEKTU JAKUBA LAZAROWICZA