Pęcherzyk (grzyby)
Pęcherzyk (łac. vesicule) – kuliste, owalne, jajowate, buławkowate lub elipsoidalne zakończenie konidioforu lub sporangioforu u grzybów. Wyrastają z niego fialidy, na których tworzą się konidia lub sporangiospory[1]. Taka budowa konidioforów występuje m.in. w rodzaju Aspergillus[2]. U Syncephalis depressa z pęcherzyka wyrastają liczne i długie merosporangialne wyrostki, które następnie ulegają fragmentacji na 3–6 konidiów[3].
Pęcherzyk wraz z wyrastającymi z niego konidiami lub merosporangiami nosi nazwę główki. Rozmiar pęcherzyka i jego morfologia mają znaczenie przy identyfikacji niektórych gatunków[2].
Pęcherzyk nazywany jest również kolumellą. Jego rola polega na wymianie składników odżywczych pomiędzy aktywną protoplazmą w sporangioforze, a rozwijającymi się zarodnikami w górnej części główki zarodni. Im większa główka, tym większa liczba wytwarzanych zarodników i tym większy musi być pęcherzyk, aby umożliwił przejście wystarczającej ilości składników odżywczych[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ a b Aspergillus nidulans, [w:] V. Gavrias, W.E. Timberlake, T.H. Adans, Encyclopedia of Genetics, 2011, s. 106–11, DOI: 10.1006/rwgn.2001.0082.
- ↑ B.S. Mehrotra, R. Prasad, Species of Syncephalis from India, „Mycologia”, 56 (6), 1964, s. 905–908, DOI: 10.1080/00275514.1964.12018181 [dostęp 2023-11-16] (ang.).
- ↑ Zygomycota [online] [dostęp 2016-10-20].