Płyta rezonansowa

część instrumentu muzycznego

Płyta rezonansowarezonator[1] w instrumentach muzycznych z grupy chordofonów; część pudła rezonansowego, której zadaniem jest wzmacnianie natężenia dźwięku strun[2][3]. Wykonywana jest z drewna[4] lub – w instrumentach ludowych (np. rabaab)[5] – ze skóry[4]. W chordofonach szarpanych (np. gitara[6], lutnia[7]) oraz klawiszowych (np. klawikord[8], fortepian[9]) jest płaska, w smyczkowych (np. mazanki[10], skrzypce[11]) – wypukła. Drewniane płyty rezonansowe wykonane są zazwyczaj z miękkiego drewna świerkowego i sosnowego[5].

Świerkowa płyta rezonansowa fortepianu, między żeliwną, pomalowaną na złoto ramą (po prawej), a drewnianymi, pomalowanymi na czarno bokami pudła rezonansowego (po lewej)
Płyty rezonansowe gitar akustycznych. Widoczne od spodu ożebrowanie

Wzmocnienie natężenia dźwięku instrumentu uzyskane jest poprzez wykorzystanie zjawiska rezonansu akustycznego. Struny mają niewielką powierzchnię wypromieniowującą dźwięk. Płyta rezonansowa, za pośrednictwem podstawka, przejmuje drgania mechaniczne strun i emituje je w postaci fal akustycznych do powietrza[12], modyfikując jednocześnie barwę dźwięku[1], redukując wyższe składowe harmoniczne i wzmacniając niższe[13].

Płyta rezonansowa chińskiego instrumentu guqin ma symboliczne znaczenie nieba[14].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj