PWS-50
PWS-50 – polski samolot sportowy skonstruowany w 1930 w Podlaskiej Wytwórni Samolotów, zbudowany w jednym egzemplarzu.
 PWS-50 podczas zawodów Challenge | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ |
samolot sportowy |
| Konstrukcja |
średniopłat o konstrukcji drewnianej, podwozie klasyczne stałe |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1930 |
| Wycofanie ze służby |
1933 |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik rzędowy ADC Cirrus III |
| Moc |
85 KM (nominalna), |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11 m |
| Długość |
7,1 m |
| Wysokość |
2,1 m |
| Powierzchnia nośna |
20 m² |
| Masa | |
| Własna |
429 kg |
| Użyteczna |
221 kg |
| Startowa |
650 kg (maks. 735 kg) |
| Zapas paliwa |
100 l |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
155 km/h |
| Prędkość przelotowa |
126 km/h |
| Prędkość minimalna |
65 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
2,8 m/s |
| Pułap |
3 400 m |
| Zasięg |
500 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
Historia edytuj
Samolot został zaprojektowany w latach 1929–1930 w Podlaskiej Wytwórni Samolotów, z własnej inicjatywy fabryki, jako jeden z kilku samolotów przeznaczonych specjalnie do uczestnictwa w Międzynarodowych Zawodach Samolotów Turystycznych Challenge 1930 (ponadto PWS-8, PWS-51, PWS-52). Projekt wstępny opracował mjr inż. Wacław Makowski, a projekt konstrukcyjny – inż. August Bobek-Zdaniewski. Prototyp zbudowano i oblatano na wiosnę 1930 w Białej Podlaskiej (pilot Franciszek Rutkowski)[1].
Samolot miał dość rzadko spotykany układ konstrukcyjny średniopłata z dwoma miejscami w odkrytej kabinie obok siebie. Szeroki płat ograniczał jednak widoczność z kabiny w dół. Jesienią 1930 zamieniono rurę wydechową silnika prowadzącą prosto do góry przed kabiną załogi, na rurę prowadzącą w dół po lewej stronie silnika, poniżej płata[1].
Użycie edytuj
Samolot ze znakami rejestracyjnymi SP-ADB, wziął udział w zawodach Challenge 1930 w lipcu 1930, pilotowany przez kpt. Zbigniewa Babińskiego. Został on jednak zdyskwalifikowany za przekroczenie czasu lotu okrężnego wokół Europy, aczkolwiek ukończył lot poza konkursem[2].
Później samolot był przez używany przez Klub Lotniczy przy Podlaskiej Wytwórni Samolotów. Brał udział w kilku zawodach lotniczych w Polsce, lecz bez większych sukcesów. Podczas III Krajowego Konkursu Awionetek we wrześniu–październiku 1930, pilotowany przez W. Krasickiego, został uszkodzony podczas przelotu z Brześcia do Grodna. Po remoncie masa wzrosła do 452 kg[1]. Bez powodzenia samolot startował w I Lubelsko-Podlaskich Zimowych Zawodach Lotniczych i IV Krajowym Konkursie Samolotów Turystycznych w 1931, nie kończąc zawodów. W 1932 otrzymał nazwę „Podlasianka”. W lutym 1933 A. Uszacki zajął na PWS-50 6. miejsce w II Lubelsko-Podlaskich Zimowych Zawodach Lotniczych, a 4–5 czerwca tego roku J. Szałowski zdobył na nim 3. miejsce w I Locie Północno-Zachodniej Polski. Pod koniec czerwca 1933 samolot został uszkodzony w wypadku w Warszawie, po czym został skasowany[1].
Opis techniczny edytuj
Wolnonośny średniopłat o konstrukcji drewnianej. Kadłub o przekroju prostokątnym, kryty sklejką oraz blachą aluminiową w części osłony silnika. Trapezowy niedzielony dwudźwigarowy płat z zaokrąglonymi końcówkami, kryty płótnem i sklejką do przedniego dźwigara. Usterzenie drewniane, stateczniki kryte sklejką, stery płótnem[1].
Dźwigary przechodziły przez kadłub, a między nimi znajdowała się odkryta kabina załogi, z miejscami obok siebie, wyposażona we wspólny wiatrochron od przodu. Kabina miała podwójne sterownice. Za kabiną i w wykrojach płata po bokach kabiny był bagażnik.
Podwozie stałe, trójgoleniowe, w układzie klasycznym, z amortyzatorami olejowo-powietrznymi i płozą ogonową.
Silnik 4-cylindrowy rzędowy z cylindrami stojącymi ADC Cirrus III z przodu kadłuba. Śmigło dwułopatowe, drewniane. Zbiornik paliwa pojemności 100 litrów umieszczony w kadłubie za kabiną, pod bagażnikiem – miał możliwość awaryjnego odrzucenia w locie. Przelotowe zużycie paliwa – 26 l/h[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Tadeusz Chwałczyk, Andrzej Glass: Samoloty PWS. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1970, s. 184-185, seria: Biblioteczka Skrzydlatej Polski. Nr 50. ISBN 83-206-0899-6. OCLC 69481850.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 186–187. OCLC 830596725.
- Samolot P.W.S. 50. „Młody Lotnik”. Nr 4/1930, s. 124, 1930. Wydawnictwo Komitetu Stołecznego Ligi Obrony Powietrznej Państwa. OCLC 749292984.