Parafia Świętego Mikołaja Biskupa w Gomulinie
Parafia św. Mikołaja Biskupa – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji łódzkiej w dekanacie piotrkowskim.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Gomulin 50 |
| Data powołania |
1631 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| kościół | |
| Nadzór |
archidiecezja łódzka |
| Proboszcz |
ks. Artur Trznadel |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie gminy Wola Krzysztoporska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego  | |
 51°24′52″N 19°33′32″E/51,414444 19,558889
| |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujParafa
edytujParafia została erygowana 7 kwietnia 1631 roku przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana Wężyka. Konsekracji świątyni parafialnej w dniu 29 czerwca 1631 roku dokonał biskup sufragan płocki Stanisław Starczewski pod tytułem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, św. Mikołaja biskupa, św. Michała Archanioła i św. Katarzyny.
W pierwszych latach do gomulińskiej parafii należeli wierni ze wsi: Gomulin, Wola Gomolińska, Cisowa i Zaborów. W latach późniejszych wspólnota rozrosła się o mieszkańców kolejnych miejscowości tj. wsie Żądło, Majków Duży, Oprzężów, Dąbrówka, Gomulin Kolonia, Praca oraz część Rokszyc[1][2].
Kościół
edytujPierwszy kościół jako filialny piotrkowskiej fary ufundował w 1619 roku ówczesny dziedzic Gomulina, podstoli gostyński Michał Mikołaj Tarnowski herbu Jelita i jego żona Katarzyna z Koniecpolskich. Przenieśli oni do Gomulina z Koniecpola nad Pilicą stojący tam drewniany kościół i postawili go na końcu parku dworskiego obok kilkusetletniego wiązu (drzewo to rosło do 1987 roku). W tym to kościele umieszczono relikwię św. Mikołaja, który stał się patronem świątyni. Była ona zbudowana z drzewa modrzewiowego, na zrąb, jednonawowa, z węższym od nawy prezbiterium zamkniętym poligonalnie. Budynek pokryty był dwuspadowym dachem, poszytym słomą, z wieżyczką na sygnaturkę na dachu nawy. Obok kościoła stanęła dzwonnica zbudowana na słup i oszalowana deskami, kryta wysokim słomianym dachem. W tym samym 1619 roku kościół został kanonicznie erygowany przez Wawrzyńca Gembickiego, arcybiskupa gnieźnieńskiego, jako filialny piotrkowskiej fary. Parafia została erygowana 7 kwietnia 1631 roku przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana Wężyka. Konsekracji w dniu 29 czerwca 1631 roku dokonał biskup sufragan płocki Stanisław Starczewski pod tytułem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, św. Mikołaja biskupa, św. Michała Archanioła i św. Katarzyny[3].
Kościół obecny św. Mikołaja, murowany, wybudowany w latach 1871–1874 według projektu arch. Symforiana Szpadkowskiego. Konsekrowany 23 września 1875 r. przez bpa Tomasza Kulińskiego (Kielce)[4]. Od tego roku parafia nosi jedno wezwanie św. Mikołaja biskupa. Świątynia ta poważnie uszkodzona przez artylerie austriacką 6 grudnia 1914 r., odbudowana w 1916 r.[5]
W ołtarzu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z przełomu XVII i XVIII w. Dwa ołtarze boczne z 1730 roku, z fragmentami rokokowymi i rokokowym krucyfiksem oraz obrazem św. Mikołaja (1620 r.).
W 2020 roku staraniem ks. proboszcza Tadeusza Koziorowskiego ołtarz główny wraz z obrazami: Niepokalane Poczęcie Najświętszej Marii Panny z 1689 r., Matki Boskiej z Dzieciątkiem (Salus Populi Romani) z XVII w. i Serce Jezusowe z 1875 r. zostały poddane gruntownej renowacji[6].
Proboszczowie
edytuj- ks. Piotr Bieliński(1688–1709)
- ks. Bartłomiej Franciszek Żarnowiecki (1711–1714)
- ks. Marcin Stanisław Spinek (1715–1720)
- ks. Tomasz Sulański (1721–1725)
- ks. Damazy Ksawery Lubieniecki (1726–1730)
- ks. Maciej Drzeworzewski (1740–1742)
- ks. Antoni Saryusz Bawczewski (1744–1760)
- ks. Stanisław Tumuski (1761–1796)
- ks. Jan Kowalewski (1796–1824)
- ks. Bazyli Nowicki OSPPE (1866–1872)
- ks. Leonard Urbanowicz (1872–1883)
- ks. Andrzej Moniuszko (1884–1886)
- ks. Aleksander Ratyński (1886–1887)
- ks. Józef Komorowski (1887–1891)
- ks. Ignacy Lubecki (1891–1893)
- ks. Leonard Jabłoński (1894–1895)
- ks. Rajmund Kamiński (1895–1901)
- ks. Wojciech Michalski (1901–1903)
- ks. Jan Langier (1903–1904)
- ks. Bronisław Świażawski (1904–1906)
- ks. Marcin Kochański (1906–1915)
- ks. Roman Borowski (1916–1926)
- ks. Tomasz Migasiewicz (1926–1936)
- ks. Józef Marian Borensztedt (1936–1938)
- ks. Józef Sulwiński (1938–1945)
- ks. Leonard Wideński (1945–1949)
- ks. Wacaw Wasilewski (1949–1950)
- ks. Wacław Breitenwald (1950–1966)
- ks. Zygmunt Kilijanek (1966–1967)
- ks. Stanisław Malinowski (1967–1968)
- ks. Antoni Hampel (1968–1974)
- ks. Bolesław Kowalczyk (1974–1982)
- ks. Jan Kozak (1982–1987)
- ks. Ignacy Wielgus (1987–1992)
- ks. Józef Świerczyński (1992–1997)
- ks. Marian Wiewiórowski (1997–2012)
- ks. Jan Cholewa (2012–2016)
- ks. kan. Tadeusz Koziorowski (2016-2023)
- ks. Artur Trznadel (od 2 lipca 2023)
Kaplice na terenie parafii
edytujWspólnoty parafialne
edytuj- Żywy Różaniec
- III Zakon św. Franciszka
Przypisy
edytuj- ↑ CATALOGUS ( Diecezja Włocławska)., ECCLESIARUM ET UTRIUSQUE CLERI, 1894.
- ↑ Anna Wolska-Rój, Gomulin : dzieje wsi szlacheckiej i parafii do 1914 r.
- ↑ Z gryfem i koroną w herbie: Gomulin – od założenia do 1939 r. / Julia Karlińska, Wojciech Kamiński, Łukasz Politański. Gomulin: Ochotnicza Straż Pożarna w Gomulinie, 2009.
- ↑ Regionalia Ziemi Łódzkiej [online], bc.wbp.lodz.pl [dostęp 2021-10-13].
- ↑ Rycerze św. Floriana: 90 lat Ochotniczej Straży Pożarnej w Gomulinie / Julia Karlińska, Wojciech Kamiński. Gomulin: OSP Gomulin, 2007.
- ↑ Ołtarz w Gomulinie odzyskał dawny blask [online], Gmina Wola Krzysztoporska, 23 grudnia 2020 [dostęp 2021-10-13] (pol.).
- ↑ Urszula Kurz, Kościoły archidiecezji łódzkiej : nasze dziedzictwo. T. 2 = Churches of the archdiocese of Łódź : our heritage. Vol. 2, Bydgoszcz: Studio Plus Marek Pawłowski, 2011, ISBN 978-83-927103-7-0, OCLC 803659039 [dostęp 2021-10-13].
Linki zewnętrzne
edytuj- Informacje o parafii na stronie archidiecezji łódzkiej
- Informacje na stronie archidiecezji łódzkiej (strona archiwalna). archidiecezja.lodz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-02)].