Parafia Ikony Matki Bożej „Władająca” i św. Sylwana w Chaville

Parafia Ikony Matki Bożej „Władająca” i św. Sylwanaparafia prawosławna w Chaville. Należy do dekanatu paryskiego południowo-zachodniego Arcybiskupstwa Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej Patriarchatu Moskiewskiego[1].

Parafia Ikony Matki Bożej „Władająca” i św. Sylwana
Paroisse Notre-Dame Souveraine et Saint Silouane
Państwo

 Francja

Region

 Île-de-France

Siedziba

Chaville

Adres

22, rue Alexis Maneyrol
92370 Chaville

Data powołania

1926

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

Arcybiskupstwo Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej

Dekanat

paryski południowo-zachodni

Kaplica

Ikony Matki Bożej „Władająca”

Proboszcz

ks. prot. Jivko Panev

Wezwanie

Ikony Matki Bożej „Władająca” i św. Sylwana

Wspomnienie liturgiczne

2/15 marca; 11/24 września

Położenie na mapie Hauts-de-Seine
Mapa konturowa Hauts-de-Seine, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kaplica parafialna”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Kaplica parafialna”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kaplica parafialna”
Ziemia48°48′00,2″N 2°11′25,8″E/48,800056 2,190500
Strona internetowa

Parafia powstała w 1926 z inicjatywy rosyjskich emigrantów, którzy znaleźli pracę i osiedlili się w Chaville. Została zarejestrowana w roku następnym, zaś jej pierwszą świątynią była tymczasowa kaplica w garażu. Parafia podlegała Zachodnioeuropejskiemu Egzarchatowi Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Patronką parafii została ikona Matki Bożej „Władająca” – ostatnia ikona uznana przez Rosyjski Kościół Prawosławny za cudowną przed rewolucją październikową.

Większą kaplicę, działającą po dziś dzień, parafianie wznieśli w 1935. W tym samym roku, 9 czerwca, poświęcił ją metropolita Eulogiusz (Gieorgijewski). Parafia była jedną z placówek duszpasterskich Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich Patriarchatu Konstantynopolitańskiego. Po likwidacji egzarchatu (2018) zmieniła jurysdykcję i weszła w skład nowo utworzonego Arcybiskupstwa Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej, podlegającego Patriarchatowi Moskiewskiemu[2].

Językami liturgicznymi parafii są cerkiewnosłowiański oraz francuski (w tym języku wygłaszane są kazania oraz czytane Pismo Święte). Nabożeństwa są odprawiane według kalendarza juliańskiego[1].

Proboszczowie parafii edytuj

  • ks. Gieorgij Fiodorow (1927–1929)
  • ks. Gieorgij Szumkin (1929–1931)
  • ks. Iwan Maksimienko (1932–1954)
  • ks. Leonid Mogilewski (1955–1964)
  • ks. Leonid Nikolski (1964–1966)
  • ks. Aleksandr Dawidow (1967–1977)
  • ks. Pierre Nivière. (1977–1990)
  • ks. Michel Evdokimov (1990–1994)
  • ks. Nicolas Molinier (1994–1999)
  • ks. Jivko Panev[1] (od 1999)

Przypisy edytuj

  1. a b c Église Notre-Dame-Souveraine et Saint-Silouane. archeveche.eu. [dostęp 2020-04-28]. (fr.).
  2. Опубликована официальная статистика Западноевропейской архиепископии. blagovest-info.ru, 20 stycznia 2020. [dostęp 2020-04-28]. (ros.).

Bibliografia edytuj