Parowozownia Piła

zabytkowa parowozownia w Polsce

Parowozownia Piła – XIX-wieczna parowozownia w mieście Piła.

Parowozownia Piła
Symbol zabytku nr rej. 796 /Wlkp/A z 7.07.2010[1]
Ilustracja
Okrąglak
Państwo

 Polska

Miejscowość

Piła

Adres

ul. Zygmunta Starego

Typ budynku

parowozownia

Rozpoczęcie budowy

1870

Ukończenie budowy

1874

Położenie na mapie Piły
Mapa konturowa Piły, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parowozownia Piła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Parowozownia Piła”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Parowozownia Piła”
Położenie na mapie powiatu pilskiego
Mapa konturowa powiatu pilskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Parowozownia Piła”
Ziemia53°08′33″N 16°45′08″E/53,142500 16,752222

Parowozownia została wzniesiona w latach 1870–1874 w związku z intensywnym rozwojem kolei na ziemiach pruskich. Dzięki zastosowaniu nietypowych rozwiązań architektonicznych stała się wzorcowym obiektem dla kilku tego typu budowli w Europie. Specyficzny jest okrągły kształt tego budynku, będący wzorem m.in. dla parowozowni w Berlinie i Magdeburgu. Przez lata użytkowana, w latach 90. XX wieku została wyłączona z eksploatacji, popadając tym samym w zapomnienie[2].

W lipcu 2010 roku po ponad 10 latach starań parowozownia, wraz z dworcem Piła Główna została wpisana do rejestru zabytków.

Obecnie budynek ten stanowi przedmiot zainteresowania Stowarzyszenia Parowozownia Pilska Okrąglak[2].

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolska [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. a b Michał Grobelny. Pilski "Okrąglak". „Rynek Kolejowy”. s. 76. ISSN 1644-1958. 

Bibliografia edytuj

  • Parowozownia okrąglak w Pile – Modelowe rozwiązanie o szesnastu stanowiskach, Głos św. Antoniego, nr 7 (39), lipiec-sierpień 2008.
  • OKRĄGLAK – parowozownia w Pile Kronika Wielkopolski, Nr 4(124) rok 2007.

Linki zewnętrzne edytuj