Partia Pracy (Indonezja)
Partia Pracy (indonez. Partai Buruh) – marksistowska, indonezyjska partia polityczna założona 25 grudnia 1949 roku przez członków Partii Pracy Indonezji (PBI), sprzeciwiających się jej połączenia z Komunistyczną Partią Indonezji.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Lider | |
| Data założenia |
1949 |
| Data rozwiązania |
1956 |
| Ideologia polityczna | |
| Liczba członków |
60 000 (1951) |
Jak podaje H. Feith, ugrupowanie było wpływowym podmiotem tworzącej się indonezyjskiej sceny politycznej po uzyskaniu niepodległości dzięki poparciu związków zawodowych oraz posiadanym wpływom politycznym wewnątrz ministerstwa pracy[1]. Przewodniczący Partii Pracy - Iskandar Tedjasukmana, w latach 1951-1956 piastował urząd ministra pracy.
W swoich dokumentach programowych partia odwoływała się do Marksizmu oraz do idei narodowych. W samej partii istniał podział na frakcję "opozycjonistów" popierających w dużej mierze Indonezyjską Partię Narodową i Partię Murba oraz frakcję intelektualistów bliżej związanych z Indonezyjską Partią Socjalistyczną[2].
W wyborach parlamentarnych w 1955 roku, ugrupowanie zdobyło 0,6% (224 167) ważnie oddanych głosów, uzyskując dwa mandaty[3]. W parlamencie Partia Pracy przystąpiła do Frakcji Zwolenników Obrony Proklamacji. Niedługo po tym, ugrupowanie zostało rozwiązane.
Przypisy edytuj
- ↑ H. Feith, The Decline of Constitutional Democracy in Indonesia, Dżakarta 2007, str. 144-145.
- ↑ H. Feith, The Wilopo Cabinet, 1952-1953: A Turning Point in Post-Revolutionary Indonesia, Ithaca 2009, str. 70-71
- ↑ H. Antlöv, S. Cederroth, Elections in Indonesia: The New Order and Beyond, Londyn 2004, str. 26.