Pastinachusrodzaj ryb chrzęstnoszkieletowych z podrodziny Hypolophinae w obrębie rodziny ogończowatych (Dasyatidae).

Pastinachus
Rüppell, 1829[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – P. sephen
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ryby chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Infragromada

Euselachii

(bez rangi) płaszczki
Nadrząd

orleniokształtne

Rodzina

ogończowate

Podrodzina

Hypolophinae

Rodzaj

Pastinachus

Typ nomenklatoryczny

Raja sephen Fabricius, 1775

Synonimy
Gatunki

6 gatunków (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Rozmieszczenie geograficzne

edytuj

Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach Oceanu Indyjskiego i zachodniego Oceanu Spokojnego[4][5].

Morfologia

edytuj

Długość ciała do 200 cm[5].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1829 roku niemiecki przyrodnik Eduard Rüppell w rozdziale dotyczącym ryb w publikacji własnego autorstwa poświęconej odkryciom zoologicznym podczas podróży po Afryce Północnej[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) R. sephen[6].

Etymologia

edytuj
  • Pastinachus: łac. pastinacapasternak’, od pastinum ‘widły ogrodowe’; prawdopodobnie w aluzji do ogona, który przypomina korzeń pasternaku pod względem koloru, zaokrąglenia i długości[7].
  • Hypolophus: gr. ὑψι hupsi ‘na wysokości, wysoko’[8]; λοφος lophos ‘grzebień, czub’[9]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie (także monotypowe)): Raja sephen Fabricius, 1775[10].

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[4]:

Opisano również gatunek wymarły z eocenu Afryki[11]:

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Hypolophus Müller & Henle, 1837.

Przypisy

edytuj
  1. a b E. Rüppell: Fische des Rothen Meers. W: E. Rüppell: Atlas zu der Reise im nördlichen Afrika. Zoologie. Frankfurt am Main: Gedruckt und in Commission bei Heinr. Ludw. Brönner, 1826–1828, s. 51. (niem.).
  2. J.P. Müller & J. Henle. Über die Gattungen der Haifische und Rochen nach einer von ihm mit Hrn. Henle unternommenen gemeinschaftlichen Arbeit über die Naturgeschichte der Knorpelfische. „Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Königlichen Preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Jahrgang 1837, s. 117, 1837. (niem.). 
  3. D.S. Jordan. A classification of fishes including families and genera as far as known. „Stanford University Publications, University Series, Biological Sciences”. 3 (2), s. 104, 1923. (ang.). 
  4. a b Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-17] (ang.).
  5. a b R. Froese & D. Pauly: Pastinachus. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-17]. (ang.).
  6. S. Garman. The Plagiostomia (sharks, skates, and rays). „Memoirs of the Museum of Comparative Zoölogy, at Harvard College”. 36, s. 30, 1913. (ang.). 
  7. Ch. Scharpf: Family Dasyatidae Jordan & Gilbert 1879 (Stingrays). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-17]. (ang.).
  8. Jaeger 1959 ↓, s. 122.
  9. Jaeger 1959 ↓, s. 144.
  10. Ch.L. Bonaparte: Systema Ichthyologicum. Rome: 1839, s. 2. (łac.).
  11. S. Adnet, M. Mouana, A.-L. Charruault, E.M. Essid, H.K. Ammar, W. Marzougui, G. Merzeraud, R. Tabuce, M. Vianey-Liaud & L. Marivaux. Teeth, fossil record and evolutionary history of the cowtail stingray Pastinachus Rüppell, 1829. „Historical Biology: An International Journal of Paleobiology”. 31 (9), s. 1213–1222, 2018. DOI: 10.1080/08912963.2018.1431779. (ang.). 

Bibliografia

edytuj