Pauline Margrete Hall (ur. 2 sierpnia 1890 w Hamar, zm. 24 stycznia 1969 w Oslo[1][2]) – norweska kompozytorka i krytyk muzyczny.

Pauline Hall
Ilustracja
Imię i nazwisko

Pauline Margrete Hall

Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1890
Hamar

Pochodzenie

norweskie

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1969
Oslo

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytorka, krytyk muzyczny

Życiorys

edytuj

Uczyła się gry na fortepianie u Johana Beckera Lunde (1908–1910) oraz teorii i kompozycji u Catharinusa Ellinga (1910–1912)[2]. Następnie studiowała w Paryżu i Dreźnie (1912–1914)[1][2]. Od 1926 do 1932 roku była korespondentką gazety „Dagbladet”, w latach 1934–1942 i 1945–1963 pisała natomiast do niej krytyki muzyczne[1][2]. W 1938 roku założyła norweską sekcję Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, której do 1961 roku była przewodniczącą[1]. Przetłumaczyła na język norweski libretta do wielu oper, m.in. Le roi David Arthura Honeggera, Le pauvre matelot Dariusa Milhauda i Don Giovanni W.A. Mozarta[1].

We wczesnym okresie swojej twórczości pozostawała pod wpływem francuskiego impresjonizmu[2], co przejawiało się nawiązaniami do Claude’a Debussy’ego w zakresie instrumentacji[1]. Później zwróciła się w kierunku neoklasycyzmu[2].

Wybrane kompozycje

edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Poème élégiaque (1920)
  • Verlaine-suite (1929)
  • Circusbilleder (1933)
  • Suite av Julius Caesar (1947)

Utwory kameralne

  • Sonata skrzypcowa (1915)
  • Kwintet na instrumenty dęte (1915)
  • Suita na kwintet dęty (1945)
  • Mała suita taneczna na obój, klarnet i fagot (1958)
  • 4 tosserier na sopran, klarnet, fagot, róg i trąbkę (1961)

Balet

  • Markisen (1950)

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 18–19. ISBN 83-224-0453-0.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1422. ISBN 978-0-02-865528-4.