Pawłowo (rejon głębocki)

Pawłowo – dawna wieś. Tereny, na których leżała, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Urzecze.

Pawłowo
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Urzecze

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pawłowo”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Pawłowo”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Pawłowo”
Ziemia55°14′32″N 27°47′15″E/55,242222 27,787500

Historia edytuj

W czasach zaborów w gminie Zalesie, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Zalesie.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 46 osób, 8 było wyznania rzymskokatolickiego a 38 prawosławnego. Jednocześnie 8 mieszkańców zadeklarowało polską a 38 białoruską przynależność narodową. Było tu 7 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 w 8 domach zamieszkiwały 53 osoby[3].

Wierni należeli do parafii prawosławnej w Zaborzu. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Łużkach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Zalesiu[4].

Uwagi edytuj

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy edytuj

  1. wieś Pawłowo na mapie (powiat dziśnieński, województwo wileńskie) [online], www.radzima.net [dostęp 2022-09-08].
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 77.
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 25.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1245.