Pawieł Droń
Pawieł Piatrowicz Droń (biał. Павел Пятровіч Дронь[a]; ur. 1 marca 1929 w Nepomucenówce, zm. 14 listopada 2000) – białoruski politolog i historyk, w latach 1977–1991 kierownik katedry Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego; kandydat nauk historycznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora), profesor.
| Data i miejsce urodzenia |
1 marca 1929 |
|---|---|
| Data śmierci |
4 listopada 2000 |
| Profesor, kandydat nauk historycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1965 |
| Profesura |
1983 |
| Kierownik katedry | |
| Uniwersytet | |
| Okres zatrudn. |
1977–1991 |
Życiorys edytuj
Urodził się 1 marca 1929 roku we wsi Nepomucenówka, w powiecie prużańskim województwa poleskiego II Rzeczypospolitej. Od 1958 roku był działaczem związków zawodowych, Komsomołu i Komunistycznej Partii Białorusi (KPB). W 1965 roku skończył Akademię Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. W tym samym roku uzyskał stopień kandydata nauk historycznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora) oraz rozpoczął pracę jako wykładowca KC KPB i jednocześnie Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego im. Lenina (BUP). Od 1967 roku pełnił funkcję naczelnika Wydziału Nauk Społecznych Ministerstwa Wyższej, Specjalistycznej i Średniej Edukacji Białoruskiej SRR. W latach 1977–1991 był kierownikiem katedry BUP. W 1983 roku uzyskał tytuł profesora[1].
W swojej pracy naukowej zajmował się badaniem problemów zarządzania społeczno-ekonomicznymi procesami rozwoju edukacji narodowej na Białorusi[1].
Prace edytuj
- W.I.Lenin o rukowodstwie narodnym choziajstwom. Mińsk: 1971. (ros.).;
- (z I. A. Harełauem i Ł. I. Dziamidauem): W.I.Lenin o jedinstwie raboczego dwiżenija i sowriemiennost′. Mińsk: 1971. (ros.)..
Odznaczenia edytuj
- Tytuł „Zasłużony Pracownik Wyższej Szkoły Białorusi” (1982)[1].
Uwagi edytuj
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Павал Пятровіч Дронь (czyt. Pawał Piatrowicz Droń).
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 6 Księga 2. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 2003, s. 616. ISBN 985-11-0276-8. (biał.).