Pelkenpolski herb szlachecki z nobilitacji, odmiana herbu Pelikan.

Herb
Herb

Opis herbu edytuj

Opis zgodnie z klasycznymi zasadami blazonowania:

W polu błękitnym pelikan złoty, siedzący na takimż gnieździe, karmiący pisklęta krwią z własnej rozdartej piersi. Herb pozbawiony jest korony, klejnot – pelikan jak w godle[1].

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Nobilitacja braci Joachima, Jana, Jeremiasza i Salomona Pelkenów z Gdańska 6 lipca 1557, którzy wcześniej otrzymali herb od cesarza Karola V[2].

Herbowni edytuj

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Pelken.

Przypisy edytuj

  1. Tadeusz Gajl, mimo że powołuje się na Szymańskiego, daje herbowi koronę, czego nie robi Szymański
  2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 214. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia edytuj

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne edytuj