Pierre Broué

Pierre Broué (ur. 8 maja 1926, zm. 26 czerwca 2005) – francuski historyk, sowietolog.

W młodości był członkiem Francuskiej Partii Komunistycznej. W 1943 po rozwiązaniu Kominternu Pierre Broué wystąpił z niej i związał się z IV Międzynarodówką.

Wybrane publikacje edytuj

La Révolution et la guerre d'Espagne avec Émile Temime, Les Éditions de Minuit, 1961.
Le Parti bolchévique - histoire du PC de l'URSS, Les Éditions de Minuit, 1963.
Révolution en Allemagne, 1917 -1923, Les Éditions de Minuit, 1971.
La question chinoise dans l'Internationale communiste (1926-1927), EDI, 1965 réédition 1990.
L'assassinat de Trotsky, Bruxelles : Éditions Complexe, 1980.
Histoire du XXe siècle, 2 volumes, Université des sciences sociales de Grenoble, Institut d’Études politiques, 1985.
Trotsky, Fayard, 1988.
Trotsky avec Alain Dugrand, Payot, 1988.
Leon Sedov, fils de Trotsky victime de Staline, Éditions de l'Atelier, 1993.
Staline et révolution - cas espagnol, Editions Fayard, 1993.
Quand le peuple révoque le président : le Brésil de l'affaire Collor, L'Harmattan, 1993.
Rakovsky, Fayard, 1996.
Histoire de l'Internationale communiste, 1919-1943, Fayard, 1997.
Meurtres au maquis, avGrasset, 1997.
Communistes contre Staline - Massacre d'une génération, Fayard, 2003.
Mémoires politiques, Fayard, octobre 2005.

Między Trockim a Stalinem: Chrystian Rakowski - biografia polityczna, przeł. Bogusław Panek, Wrocław - Warszawa - Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo 1999.