Pijnackeria lelongi

gatunek straszyka

Pijnackeria lelongiwymarły gatunek straszyka z rodziny Diapheromeridae i podrodziny Pachymorphinae.

Pijnackeria lelongi
Scali, Milani et Passamonti, 2013
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

straszyki

Podrząd

Verophasmatodea

Rodzina

Diapheromeridae

Podrodzina

Pachymorphinae

Plemię

Gratidiini

Rodzaj

Pijnackeria

Gatunek

Pijnackeria lelongi

Pijnackeria masettii, przedstawiciel tego samego kompleksu gatunkowego, triploidalny, partenogenetyczny mieszaniec po prawdopodobnie wymarłym gatunku matczynym[1].

Gatunek ten formalnie opisali w 2013 roku Valerio Scali, Liliana Milani i Marco Passamonti[2][1]. Epitet gatunkowy nadano na cześć Philippe’a Lelonga, który jako pierwszy odkrył osobniki tego gatunku w 1992 roku. Przed formalnym opisem notowany był w literaturze jako Leptynia hispanica C, gdyż już wcześniejsze badania cytologiczne i genetyczne pozwoliły stwierdzić, że Leptynia hispanica stanowi w rzeczywistości kompleks gatunków bliźniaczych[1]. Rangę rodzaju pod nazwą Pijnackeria nadał owemu kompleksowi Valerio Scali w 2009 roku[3].

Zbadany samiec osiągał 46,5 mm, a samica – 62,1 mm długości ciała. Ubarwienie wysuszonego holotypu samca jest jasnocynamonowe z brązową linią przez środek grzbietu. Paratypowa samica jest jasnozielona z jasnobrązowymi udami przedniej pary i odsiebnymi członami czułków. Czułki samca (n=5) zbudowane są z 16 członów i mają od 6,4 do 6,8 mm długości. Czułki samicy (n=6) zbudowane są z 16 lub 17 członów i mają od 4 do 4,6 mm długości. Odnóża tylnej pary cechują się udami sięgającymi do okolicy połączenia siódmego i ósmego sternitu odwłoka. Długość tych ud u samca (n=2) wynosi 17 mm, a u samicy (n=2) od 15,8 do 16 mm. Przysadki odwłokowe (klaspery) samca mają od 2,2 do 2,3 mm długości, są zakrzywione; każda z nich z mającym około 0,3 mm długości i stożkowaty kształt zębem. Vomer subanalny nie występuje. Samice, tak jak u innych przedstawicieli rodzaju, mają spiczasty i sztywny wierzchołek odwłoka. Podobnie jak u P. barbarae pokładełko jest ścięte, z wcięciem na tylnej krawędzi[1].

Gatunek dwupłciowy, diploidalny. Kariotyp samca to 2n=37, a samicy 2n=38. Jego charakterystyczne cechy obejmują akrocentryczność chromosomów 16 pary (u innych przedstawicieli rodzaju para ta jest metacentryczna lub submetacentryczna) oraz liczbę i pozycję satelitów (m.in. obecność satelitów na chromosomach 2). Ponadto gatunek ma wyraźnie specyficzne sekwencje: mitochondrialną cox2 i jądrową ef1-α. Jaja (n=2) tego gatunku mają od 3,7 do 4,8 mm długości, a ich szerokość jest od 2,71 do 2,96 raza większa od długości. Są one owalne, piaskowo ubarwione[1].

Owad ten był endemiczny dla Hiszpanii. W 1992 roku występował na niewielkim terenie pagórkowatym w okolicach Ermita de Santa Lucía, w pobliżu Alcocéber, gdzie żerował na żarnowcu miotlastym. Teren ten został jednak całkowicie oczyszczony z krzewów tego gatunku w ramach polityki zapobiegania pożarom i wprowadzania udogodnień dla turystyki. W 2010 roku nie odnaleziono już P. lelongi ani na tym stanowisku, ani na dokładnie przeszukanym terenie o powierzchni 100 km² je otaczającym[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Valerio Scali, Liliana Milani, Marco Passamonti. Description and ecology of new Pijnackeria stick insects: four bisexual species and a triploid parthenogen with their phyletic relationships. „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 51 (3), s. 213-226, 2013. Blackwell Verlag GmbH. DOI: 10.1111/jzs.12018. 
  2. Paul D. Brock, David C. Eades, Daniel Otte, Ed Baker, Rainer Piller: species Pijnackeria lelongi Scali, Milani & Passamonti, 2013. [w:] Phasmida Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2019-01-12].
  3. Valerio Scali. Revision of the Iberian stick insect genus Leptynia Pantel and description of the new genus Pijnackeria. „Italian Journal of Zoology”. 76, s. 1–11, 2009.