Piotr Bogatyriow (folklorysta)
Piotr Grigorjewicz Bogatyriow (ros. Пётр Григорьевич Богатырёв, ur. 28 stycznia 1893 w Saratowie, zm. 18 marca 1971 w Moskwie) – rosyjski folklorysta, filolog i pedagog.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
28 stycznia 1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 marca 1971 |
| profesor | |
| Specjalność: folklorystyka, filologia | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Moskiewski |
Życiorys
edytujW 1912 ukończył gimnazjum w Saratowie, a w 1918 Wydział Historyczno-Filologiczny Uniwersytetu Moskiewskiego. Zebrał materiał lingwistyczny, folklorystyczny i etnograficzny, brał udział w pracach towarzystw naukowych. W 1921 wspólnie z R. Jacobsonem założył Moskiewskie Koło Językoznawcze oraz ogłosił (w 1929 i 1931) rozprawy o zasadniczych różnicach między twórczością folklorystyczną a literaturą oparte na kryteriach teorii językoznawstwa ogólnego i semiotyki kultury. W latach 1921–1939 pracował w Czechosłowacji, był członkiem Praskiego Kółka Lingwistycznego (wraz z R. Jacobsonem i N. Trubeckim), w 1930 został doktorem filozofii na Uniwersytecie Karola, a w 1937 adiunktem na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie. W latach 1928–1939 wykonywał zadania Muzeum Literackiego w Moskwie dotyczące zbioru materiałów w archiwach Czechosłowacji i Danii. W 1939 wrócił do Moskwy i w 1940 został profesorem Moskiewskiego Instytutu Filozofii, Literatury i Historii i Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego, a w 1941 doktorem Wydziału Filologicznego. W latach 1943–1948 kierował sektorem folkloru w Instytucie Etnografii Akademii Nauk ZSRR, w 1948 został oskarżony o kosmopolityzm, zwolniony z instytutu i odsunięty od wykładania, 1952-1959 był profesorem Woroneskiego Uniwersytetu Państwowego, a 1958-1963 starszym pracownikiem naukowym Instytutu Literatury Światowej Akademii Nauk ZSRR, następnie od 1964 profesorem Wydziału Filologicznego Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. Brał udział w międzynarodowych kongresach naukowych i sympozjach. W 1956 został przyjęty do Związku Pisarzy ZSRR. Pisał głównie prace na temat słowackiego teatru ludowego, eposu ludowego Słowian i przekazu ustnego (w 1971 opublikował zbiór Woprosy tieorii narodnogo isskustwa), napisał też słownik słowacko-rosyjski. Poza tym był autorem podręczników. Przetłumaczył na rosyjski m.in. powieść Przygody dobrego wojaka Szwejka Jaroslava Haška.
Bibliografia
edytuj- Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 1, Warszawa 1998.
- http://feb-web.ru/feb/slovenc/es/es1/es1-1271.htm (ros.)
- https://web.archive.org/web/20181221193645/http://ethnographica.kunstkamera.ru/%D0%91%D0%BE%D0%B3%D0%B0%D1%82%D1%8B%D1%80%D0%B5%D0%B2_%D0%9F%D0%B5%D1%82%D1%80_%D0%93%D1%80%D0%B8%D0%B3%D0%BE%D1%80%D1%8C%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87 (ros.)