Piotr Niezgodziński

polski entomolog

Piotr Niezgodziński (ur. 8 sierpnia 1921 w Kobiernie, zm. 7 lipca 1997 we Wrocławiu) – polski entomolog.

Piotr Niezgodziński
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1921
Kobierno

Data i miejsce śmierci

7 lipca 1997
Wrocław

profesor doktor habilitowany nauk przyrodniczych
Specjalność: entomologia
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1960 – entomologia
Uniwersytet Wrocławski

Habilitacja

1968
Wyższa Szkoła Rolnicza we Wrocławiu

Profesura

1987

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys

edytuj

Po zakończeniu II wojny światowej rozpoczął studia na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu i Politechniki Warszawskiej, w 1947 rozpoczął pracę w Zakładzie Zoologii Rolniczej i Entomologii Stosowanej na Wydziale Rolniczym na uczelni. W 1950 ukończył naukę i uzyskał tytuł magistra inżyniera, w 1960 obronił doktorat, w 1968 habilitował się, a w 1987 na wrocławskiej Akademii Rolniczej został profesorem. W latach 1972-1997 był przewodniczącym wrocławskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Entomologicznego, członkiem Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego i opiekunem biblioteki tego towarzystwa[1].

Początkowo jego badania dotyczyły szkodliwej entomofauny krzewów owocowych i ozdobnych, tematem doktoratu było opracowanie fauny wyrośli powstających na różach. Następnie rozszerzył badania o rośliny uprawne, interesował się rozwojem strąkowca fasolowego w warunkach polowych i magazynowych. Dorobek naukowy Piotra Niezgodzińskiego obejmuje 44 publikacje, w tym 20 oryginalnych prac naukowych. Jest współautorem książek i podręczników, autorem książki i skryptu[2].

Odznaczenia

edytuj
  • Złota Odznaka Polskiego Towarzystwa Entomologicznego;
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej.

Przypisy

edytuj