Piotrowszczyzna (sielsowiet Komaje)

wieś na Białorusi

Piotrowszczyzna (biał. Пятроўшчына; ros. Петровщина) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Komaje.

Piotrowszczyzna
Пятроўшчына
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

postawski

Sielsowiet

Komaje

Populacja (2009)
• liczba ludności


3[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Piotrowszczyzna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Piotrowszczyzna”
Ziemia55°00′30″N 26°51′18″E/55,008333 26,855000

Historia

edytuj

W czasach zaborów ówczesny folwark w granicach Imperium Rosyjskie[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Mańkowicze (od 1927 gmina Hruzdowo)[3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 15 osób, 8 było wyznania rzymskokatolickiego, a 7 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańców zadeklarowało polską, a 31 białoruską przynależność narodową. Były tu 2 budynki mieszkalne[4]. W 1931 w 5 domach zamieszkiwały 24 osoby[5].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Miadziole i prawosławnej w Mańkowiczach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Postawach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Hruzdowie[6].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

edytuj
  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Piotrowszczyzna, folwark, powiat wilejski, gmina Mańkowicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 220.
  3. Dz.U. z 1927 r. nr 13, poz. 102
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 27.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 42.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 51.

Linki zewnętrzne

edytuj