Poginie
Poginie[2] (lit. Paginai) − wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie solecznickim, w gminie Paszki, 4 km na północny wschód od Paszek, zamieszkana przez 31 ludzi.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Gmina | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie rejonu solecznickiego  | |
Położenie na mapie Litwy  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
 54°16′48″N 25°39′18″E/54,280000 25,655000
| |
Historia
edytujW czasach zaborów zaścianek rządowy w gminie Dziewieniszki, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku liczył 41 mieszkańców w 4 domach[3]. Pod koniec XIX wieku zamieszkiwało zaścianek 9 osób, należał do Klimowiczów[4].
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Dziewieniszki.
W 1931 w 12 domach zamieszkiwały 73 osoby[5].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Dziewieniszkach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Holszanach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Dziewieniszkach[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Spis powszechny 2001
- ↑ Mapy Wojskowego Instytutu Geograficznego "WIELKIE SOLECZNIKI P31 S41", Warszawa, 1935
- ↑ Poginie, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 498.
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 231
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 31.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1330.
