Prosionek upstrzony

(Przekierowano z Porcellium conspersum)

Prosionek upstrzony[2] (Porcellium conspersum) – gatunek niewielkiego lądowego skorupiaka z rzędu równonogów i rodziny Trachelipodidae[1][3]. Występuje pospolicie w lasach, przede wszystkim liściastych[4] całej Polski[5].

Prosionek upstrzony
Porcellium conspersum[1]
(C.Koch, 1841)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

skorupiaki

Gromada

pancerzowce

Rząd

równonogi

Podrząd

Oniscidea

Rodzina

Trachelipodidae

Rodzaj

Porcellium

Gatunek

prosionek upstrzony

Synonimy

Porcellio conspersus C.Koch, 1841

Opis edytuj

Prosionek upstrzony jest niewielki, osiąga długość 6–8,5 mm[2].

Grzbiet ma ubarwiony zmiennie, zwykle pokryty marmurkowym wzorem barwy rdzawej lub brunatnej na jasnym tle. Wzdłuż obydwu boków mogą ciągnąć się ciemne smugi[2].

Środkowy płat przedniej krawędzi głowy (a dokładnie głowotułowia, cefalotoraksu) jest duży, trójkątny (nie zaostrzony). Biczyk (flagellum[6]) czułków II pary, czyli ich końcowy odcinek, zbudowany jest z 2 segmentów[2].

Pleotelson, czyli ostatni widoczny segment pleonu (odwłoka, abdomenu)[6] ma zaokrąglony wierzchołek. Uropodia (odnóża ogonowe[7]) wystają poza jego koniec, są zaostrzone (nie płytkowate)[2].

Mocno zaniepokojony może zwinąć się w kulkę[2].

Siedlisko edytuj

Prosionek upstrzony jest gatunkiem leśnym[8], preferującym wyraźnie lasy liściaste[4]. Występuje w lasach liściastych i mieszanych[4][9], parkach, ogrodach[9] Żyje w miejscach wilgotnych[9] w ściółce[4][9] i detrytusie[9], w próchnie[10].

Występowanie edytuj

Prosionek upstrzony jest gatunkiem środkowoeuropejskim[9]. Jego zasięg obejmuje obszar od Belgii i Austrii do Polski i Rumunii[11][3].

W Polsce występuje na terenie całego kraju[9][5], jest gatunkiem pospolitym[8][5].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Porcellium conspersum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f Aleksander Bielecki, Alicja Boroń, Janina Dziekońska-Rynko, Dorota Juchno, Karol Komosiński, Robert Krupa, Jolanta Szlachciak: Różnorodność i taksonomia zwierząt. Redakcja: Alicja Boroń, Jolanta Szlachciak, Rysunki i tablice: Sebastian Górzkowski, Andrzej Koryzno i Małgorzata Tanajewska. Wyd. I. T. 2: Przewodnik terenowy do rozpoznawania wybranych krajowych taksonów zwierząt. Olsztyn: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie; Wydawnictwo Mantis, Olsztyn, 2013. ISBN 978-83-62860-25-8. [dostęp 2020-02-18].
  3. a b Porcellium conspersum (C.Koch, 1841) in GBIF Secretariat (2019). GBIF Backbone Taxonomy. Checklist dataset https://doi.org/10.15468/39omei accessed via GBIF.org on 2020-02-18.
  4. a b c d Wojciech Jędryczkowski. Stonogi (Isopoda, Oniscoidea) Roztocza. „Fragmenta Faunistica”. 37 (3), s. 115–119, 1994-12-31. Polska Akademia Nauk; Muzeum i Instytut Zoologii. [dostęp 2019-09-14]. (ang.). 
  5. a b c Tadeusz Sywula, Wojciech B. Jędryczkowski. Skorupiaki (Crustacea). „Flora i Fauna Pienin – Monografie Pienińskie”. 1, s. 107–110, 2000. [dostęp 2020-02-07]. 
  6. a b Jeffrey W. Shultz. A guide to the identification of the terrestrial Isopoda of Maryland, U.S.A. (Crustacea). „ZooKeys”. 801, s. 207–228, 2018. DOI: 10.3897/zookeys.801.24146. [dostęp 2019-09-10]. (ang.).  (PDF)
  7. Mieczysław Górny, Andrzej Kaczanowski, Janina Kaczanowska, Jerzy Prószyński, Jan Maciej Rembiszewski, Mirosław Stankiewicz, Wojciech Staręga, Teresa Sulgostowska, Zuzanna Stromenger, Tomasz Umiński, Ludwik Żmudziński: Bezkręgowce. Zbigniew Chrzanowski (red.). Wyd. I. Warszawa: PW Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.
  8. a b Wojciech Jędryczkowski. Bezkręgowce lądowe (Isopoda, Diplopoda, Pseudoscorpiones, Opiliones) Pojezierza Mazurskiego. „Fragmenta Faunistica”. 37 (23), s. 506–520, 1995-04-30. [dostęp 2019-09-14]. 
  9. a b c d e f g Wojciech Jędryczkowski. Synantropijne równonogi lądowe (Isopoda, Oniscoidea) Polski. „Fragmenta Faunistica”. XXV (7), s. 95–106, 1979-12-31. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. ISSN 0015-9301. [dostęp 2020-02-07]. 
  10. Henryk Tracz. Diplopoda, Chilopoda i Isopoda w waloryzacji ekosystemów leśnych Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Spalsko-Rogowskie”. „Studia i Materiały CEPL w Rogowie”. R. 15. Zeszyt 35 (2), 2013. [dostęp 2020-02-07]. 
  11. Porcellium conspersum (Koch, 1841). Fauna Europaea. [dostęp 2020-02-18]. (ang.).