Portal:Astronomia/Sylwetka 7 2007
Tycho Brahe (ur. 14 grudnia 1546 r. w zamku Knutstrup w Skanii - zm. 24 października 1601 r. w Pradze) - duński astronom.
11 listopada 1572 roku odkrył gwiazdę supernową w gwiazdozbiorze Kasjopei, która świeciła przez 16 miesięcy. Obserwacje nowej gwiazdy opisał w pracy De Nova Stella (O nowej gwieździe) w 1573. Zarówno to odkrycie, jak i liczne obserwacje komet, podważały średniowieczną tezę o niezmienności niebios.
Finansowany przez króla Fryderyka II wybudował (w latach 1576-1580) na wyspie Hven (Ven) w pobliżu Kopenhagi dwa obserwatoria astronomiczne (Stjerneborg i Uranienborg). W ciągu 21 lat wykonał na Ven wiele precyzyjnych, jak na owe czasy, obserwacji astronomicznych. Doskonały materiał obserwacyjny umożliwił jego współpracownikowi z ostatnich lat życia Janowi Keplerowi potwierdzenie teorii heliocentrycznej Kopernika oraz odkrycie prawidłowości w ruchu planet - tzw. prawa Keplera.
Tycho Brahe odkrył dwie nierówności w ruchu Księżyca, to znaczy równanie roczne i wariację. Opracował na podstawie własnych obserwacji kompletny katalog położeń wszystkich 977 gwiazd widocznych gołym okiem z szerokości geograficznej Danii.
Tycho Brahe odkrył 5 nowych komet. Obserwacje jednej z nich już w 1577 wykazały, że kometa porusza się po orbicie przecinającej orbity planet, co stanowiło zaprzeczenie starogreckiej teorii, według której komety występowały w atmosferze ziemskiej. Podał także teorię budowy Układu Słonecznego: Ziemia miała być ciałem centralnym, wokół niej krążyły Księżyc i Słońce, zaś wokół Słońca krążyły pozostałe planety: Merkury, Wenus, Mars, Jowisz i Saturn.