Prawo spółdzielcze
polska ustawa
Ustawa z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze – polska ustawa, uchwalona przez Sejm PRL, regulująca kwestie prawne związane z działalnością spółdzielni.
Nazwa potoczna |
prawo spółdzielcze |
---|---|
Państwo | |
Data wydania |
16 września 1982 |
Miejsce publikacji | |
Tekst jednolity | |
Data wejścia w życie |
1 stycznia 1983 |
Rodzaj aktu | |
Przedmiot regulacji |
prawo spółdzielcze |
Status |
obowiązujący |
Ostatnio zmieniony przez | |
Wejście w życie ostatniej zmiany |
1 stycznia 2024 |
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych |
Przedmiot ustawy
edytujUstawa określa:
- zasady tworzenia i rejestracji spółdzielni
- prawa i obowiązki członków spółdzielni
- organy spółdzielni
- kompetencje walnego zgromadzenia i zarządu spółdzielni
- zasady nadzoru nad spółdzielnią
- przepisy o zebraniach grup członkowskich
- zasady prowadzenia gospodarki spółdzielni
- zasady lustracji spółdzielni
- zasady łączenia i podziału spółdzielni
- przepisy o upadłości spółdzielni
- przepisy o spółdzielni produkcji rolnej, spółdzielni kółek rolniczych i spółdzielni pracy
- zasady działania związków spółdzielczych i Krajowej Rady Spółdzielczej
- zasady działania krajowego samorządu spółdzielczego.
Nowelizacje
edytujUstawę znowelizowano wielokrotnie. Ostatnia zmiana weszła w życie w 2024 roku[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Ustawa z dnia 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2024 r. poz. 1350).