Prezbiofrenia (presbiofrenia, łac. presbyophrenia) – historyczny termin na określenie psychoz występujących w wieku podeszłym, o obrazie zespołu amnestycznego z podwyższoną aktywnością ruchową, podwyższonym nastrojem, dezorientacją, konfabulacjami, przy powierzchownie prawidłowym funkcjonowaniu. Struktura osobowości wydaje się nienaruszona, nie stwierdza się głębszych zaburzeń uczuciowości. Termin stworzył Karl Ludwig Kahlbaum w 1863 roku, w zależności od autora prezbiofrenia była uważana za odrębną jednostkę nozologiczną, postać otępienia, postać zespołu Korsakowa lub zespołu splątaniowego[1]. Koncepcja traciła na popularności począwszy od lat 20. i jest obecnie zupełnie zarzucona, chociaż niektórzy autorzy podnosili jej użyteczność jako rozpoznawalnego podtypu zespołu otępiennego[2].

Przypisy

edytuj
  1. G.E. Berrios. Presbyophrenia: the rise and fall of a concept. „Psychological Medicine”. 16 (2), s. 267–275, 1986. DOI: 10.1017/S0033291700009089. PMID: 3726003. 
  2. I.M. Zervas, J.M. Fliesser, M. Woznicki, G.L. Fricchione. Presbyophrenia: a possible subtype of dementia. „Journal of Geriatric Psychiatry and Neurology”. 6 (1), s. 25-28, 1993. DOI: 10.1177/002383099300600104. PMID: 8422267.