Privilegium Maius
Privilegium Maius (łac. przywilej większy) – dokument wydany wraz z innymi fałszerstwami przez księcia Austrii Rudolfa IV na przełomie 1358/1359. Książę, aby podnieść rangę swojego księstwa, wobec niezaliczenia Austrii w poczet elektorów Cesarstwa w Złotej Bulli cesarza Karola IV, zlecił stworzenie serii fałszywych dokumentów, które miały potwierdzić nadanie przywilejów dla Austrii w przeszłości. Wystawcami tych szczególnych przywilejów dla ziem późniejszej Austrii byli m.in. Juliusz Cezar i Neron. Najsławniejszym fałszerstwem było tzw. Privilegium maius, będące przeredagowaną wersją autentycznego Privilegium minus, które wydał w 1156 r. cesarz Fryderyk I Barbarossa podnosząc Austrię do rangi księstwa. Dokument ten:
- tytułował władcę Austrii tytułem arcyksięcia,
- przyznawał insygnia równe królewskim,
- uznawał niepodzielność terytoriów,
- wprowadzał dziedziczność tronu oparte na primogeniturze,
- wprowadzał niezależną legislaturę i niezależne sądownictwo, bez możliwości odwołania się do cesarza
Cesarz Karol IV nie uznał tych dokumentów. Tytuł arcyksięcia uznał dopiero cesarz Fryderyk III Habsburg w 1438.
BibliografiaEdytuj
- Henryk Wereszycki: Historia Austrii. Wrocław: Ossolineum, 1986.