Przełączka nad Kotłem
Przełączka nad Kotłem (słow. Sedielko nad Kotlom, niem. Kesselscharte, węg. Katlan-rés[1]) – przełęcz położona na wysokości ok. 2440 m n.p.m. znajdująca się w południowo-wschodnim ramieniu Małego Gerlacha w słowackich Tatrach Wysokich. Przełączka nad Kotłem oddziela Ponad Kocioł Turnię na północnym zachodzie od Zadniej Ponad Próbę Turni w grani Ponad Próbę Turni na południowym wschodzie. Na Przełączkę nad Kotłem nie biegną żadne znakowane szlaki turystyczne, przebiega przez nią nieznakowana ścieżka prowadząca przez Wielicką Próbę na główny wierzchołek Gerlacha.
![]() Widok z podejścia na Staroleśny Szczyt | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
ok. 2440 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Południowe stoki przełączki opadają do Gerlachowskiego Kotła. Na północną stronę, do Doliny Wielickiej z Przełączki nad Kotłem zbiega Wielicki Żleb, stanowiący jeden z głównych żlebów masywu Gerlacha.
Nazwa Przełączki nad Kotłem pochodzi bezpośrednio od położonego niżej Gerlachowskiego Kotła.
Historia
edytujPierwsze wejścia turystyczne:
- latem: Mór Déchy, Anton Döller, Paul Schwartz, Josef Schäferling, Johann Still i Samuel Horvay, 31 sierpnia 1874 r.,
- zimą: prawdopodobnie Ernst Dubke, Johann Breuer i Johann Franz senior, 29 grudnia 1908 r.
Przypisy
edytuj- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
Bibliografia
edytuj- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XII. Wschodnia Batyżowiecka Przełęcz – Litworowa Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1965, s. 132.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.