Przekaz pieniężny

usługa płatnicza

Przekaz pieniężny – usługa płatnicza polegająca na przyjęciu środków pieniężnych (gotówki) przez podmiot do tego uprawniony i ich przekazaniu wskazanemu przez płatnika odbiorcy. Do realizacji tego typu transferu pieniądza nie jest potrzebne posiadanie przez płatnika rachunku płatniczego[1].

Usługa przekazu pieniężnego została zaliczona do usług płatniczych zdefiniowanych w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, w związku z tym może być ona świadczona wyłącznie przez dostawców usług płatniczych, o których mówi art. 4 ust. 2 tej ustawy. Mogą to być wyłącznie:

  • bank krajowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo bankowe;
  • oddział banku zagranicznego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 20 ustawy – Prawo bankowe;
  • instytucja kredytowa w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy – Prawo bankowe i odpowiednio oddział instytucji kredytowej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 18 ustawy – Prawo bankowe;
  • instytucja pieniądza elektronicznego;
  • oddział podmiotu świadczącego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, zgodnie z prawem tego państwa, pocztowe usługi płatnicze, uprawnionego zgodnie z prawem tego państwa do świadczenia usług płatniczych oraz Poczta Polska Spółka Akcyjna w zakresie, w jakim odrębne przepisy upoważniają ją do świadczenia usług płatniczych;
  • instytucja płatnicza;
  • Europejski Bank Centralny, Narodowy Bank Polski (NBP), oraz bank centralny innego państwa członkowskiego – gdy nie działają w charakterze władz monetarnych lub organów administracji publicznej;
  • organ administracji publicznej;
  • spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa lub Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa w rozumieniu ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz.U. z 2024 r. poz. 512) – w zakresie, w jakim odrębne przepisy uprawniają je do świadczenia usług płatniczych, zwane „kasą oszczędnościowo-kredytową”;
  • biuro usług płatniczych.

Przykładowo usługę tego typu świadczy np. Poczta Polska poprzez realizację przekazu pocztowego, Bank Pocztowy poprzez realizację usługi Giro Płatność, InPost Finanse poprzez usługę przekaz pieniężny, a w przypadku przekazów transgranicznych np. Western Union[2].

Kategorią dostawców usług płatniczych, która nie może świadczyć innej usługi płatniczej poza usługą przekazu pieniężnego jest biuro usług płatniczych.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz.U. z 2024 r. poz. 30) wskazuje, że „Usługa przekazu pieniężnego oznacza usługę płatniczą świadczoną bez pośrednictwa rachunku płatniczego prowadzonego dla płatnika, polegającą na transferze do odbiorcy lub do innego dostawcy przyjmującego środki pieniężne dla odbiorcy środków pieniężnych otrzymanych od płatnika lub polegającą na przyjęciu środków pieniężnych dla odbiorcy i ich udostępnieniu odbiorcy.”.
  2. Informacje o świadczonych usługach pozyskano ze stron internetowych wymienionych podmiotów.