Przekazy Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej
Przekazy Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej – przekazy własne na okaziciela Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej, wyemitowane 20 listopada 1923 r. na kwoty 50 000 000 i 100 000 000 marek polskich, pełniące rolę papierowych znaków pieniężnych w ostatnich miesiącach przed wprowadzeniem złotego, będącego efektem reformy walutowej Władysława Grabskiego[1][2].
W pierwszych latach istnienia II Rzeczypospolitej, gdy w obiegu pozostawała przejęta po czasach okupacji z I wojny światowej marka polska, walka o ustalenie granic oraz negatywne zjawiska gospodarcze stały się przyczyną systematycznie rosnącej inflacji. Zjawisko to zaczęło przyspieszać na początku 1922 r[3]. Wtedy też 5 kwietnia pojawił się w obiegu pierwszy tzw. nominał inflacyjny, o wartości 10 000 marek polskich. Po pół roku wprowadzono banknot 50 000, a w połowie 1923 r. – 250 000 marek polskich. W wyniku hiperinflacji w grudniu 1923 r. był już w obiegu najwyższy nominał – 10 000 000 marek polskich[4]. Trwały przygotowania do wprowadzenia w pierwszej połowie 1924 r. 50 000 000 marek polskich, co jednak ostatecznie się nie stało[2].
Razem z nominałami milionowymi wyemitowanymi z datą 20 listopada 1923 r. Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa wydrukowała z tą samą datą i wprowadziła do obrotu przekazy własne na okaziciela na kwoty 50 000 000 i 100 000 000 marek polskich[2][3].
Przekazy uczestniczące w obrocie pieniężnym i niebędące jednocześnie banknotami były słabo zabezpieczone przed fałszowaniem. Wydrukowano je na papierze o wymiarach 190 x 91 mm ze znakiem wodnym – plecionka z falistych taśm – w Państwowych Zakładach Graficznych w Warszawie. Na awersie umieszczono ozdobny gilosz oraz tekst o wypłacie okazicielowi do dnia 31 marca 1924 roku kwoty, na którą papiery te opiewały. Rewers przekazu pozostawał czysty (niezadrukowany)[4].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Adam Dylewski, Historia pieniądza na ziemiach polskich, wyd. pierwsze, Warszawa: Carta Blanca Sp. z o.o. Grupa Wydawnicza PWN, 2011, s. 264–265, ISBN 978-83-7705-068-2.
- ↑ a b c Borys Paszkiewicz, Podobna jest moneta nasza do urodnej panny. Mała historia pieniądza polskiego, Warszawa: Warszawskie Centrum Numizmatyczne, 2012, s. 208, ISBN 978-83-62939-00-8.
- ↑ a b Adam Dylewski, Historia pieniądza na ziemiach polskich, wyd. pierwsze, Warszawa: Carta Blanca Sp. z o.o. Grupa Wydawnicza PWN, 2011, s. 264, ISBN 978-83-7705-068-2.
- ↑ a b Adam Dylewski, Historia pieniądza na ziemiach polskich, wyd. pierwsze, Warszawa: Carta Blanca Sp. z o.o. Grupa Wydawnicza PWN, 2011, s. 265, ISBN 978-83-7705-068-2.