Psammitis ninnii

gatunek pająka z rodziny ukośnikowatych

Psammitis ninniigatunek pająka z rodziny ukośnikowatych. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję od Półwyspu Iberyjskiego po południową Syberię i Azję Środkową.

Psammitis ninnii
(Thorell, 1872)
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Rodzina

ukośnikowate

Podrodzina

Thomisinae

Rodzaj

Psammitis

Gatunek

Psammitis ninnii

Synonimy
  • Xysticus ninnii Thorell, 1872

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisany został w 1872 przez Tamerlana Thorella pod nazwą Xysticus ninnii[1]. W 2019 Rainer Breitling przeniósł go do rodzaju Psammitis[2].

Morfologia

edytuj

Samce osiągają od 4,2 do 5,2 mm, a samice od 5,5 do 7,5 mm długości ciała. Ubarwienie karapaksu jest brązowe do ciemnobrązowego z jaskrawą, szeroką, powcinaną przepaską środkową i czarniawym nakrapianiem boków. Podługowate szczękoczułki mają kolor brązowy lub jasnobrązowy z beżowym wzorem i wyposażone są w małe kolce na przedzie i jeden kolec dłuższy. Sternum samca jest brązowe, piaskowobrązowe lub beżowe, zaś samicy białe lub kremowe z częściowo ciemniejszymi brzegami. Odnóża kroczne u samca są jednobarwne, po stronie grzbietowej tylko nieco ciemniejsze, natomiast u samicy mają wyraźne pasy podłużne o białym ubarwieniu. Opistosoma (odwłok) ma wierzch ciemnobrązowy lub czarnobrązowy z białym lub kremowym, szerokim obrzeżeniem oraz kremowym, beżowym lub brązowym znakiem w obrysie przypominającym liść dębu[3].

Nogogłaszczki samca mają goleń z apofizą lateralną (boczną) o prawie równoległych bokach. Buławka płciowa zaopatrzona jest w płaskie tegulum z małą, tępą listewką. Aparat kopulacyjny odznacza się ponadto chropowatym embolusem rozszerzonym w formę lancetowatego listka. Samica ma jaskrawą, szeroko-owalną płytkę płciową z jedną lub dwiema zmarszczkami i położonymi bocznie otworami kopulacyjnymi o szczelinowatym kształcie. Wulwa z zaopatrzona jest w parę woreczkowatych, zwartych struktur[3].

Ekologia i występowanie

edytuj

Pająk palearktyczny, znany z Portugalii, Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Słowenii, Chorwacji, Rumunii, Bułgarii, Serbii, Czarnogóry, Macedonii, Grecji, Rosji (z południową Syberią włącznie), Turcji, Gruzji, Azerbejdżanu i Azji Środkowej. Zasięg pionowy dochodzi do 1800 m n.p.m. Zasiedla suche łąki, lasostepy i wrzosowiska. Osobniki dojrzałe są aktywne od czerwca do sierpnia[3].

Przypisy

edytuj
  1. T. Thorell: Remarks on synonyms of European spiders. Part III. Uppsala: C.J. Lundström, 1872, s. 229-374. DOI: 10.5962/bhl.title.69282.
  2. R. Breitling. A barcode-based phylogenetic scaffold for Xysticus and its relatives (Araneae: Thomisidae: Coriarachnini). „Ecologica Montenegrina”. 20, s. 198-206, 2019. DOI: 10.37828/em.2019.20.16. 
  3. a b c Wolfgang Nentwig, Theo Blick, Daniel Gloor, Ambros Hänggi, Christian Kropf: Xysticus ninnii. [w:] Araneae. Spiders of Europe. Version 07.2018 [on-line]. Universität Bern. [dostęp 2018-07-27].