Puccinia arenariae

gatunek grzybów z rodziny rdzowatych

Puccinia arenariae (Schumach.) J. Schröt. – gatunek grzybów z rodziny rdzowatych (Pucciniaceae)[1]. Pasożyt obligatoryjny roślin z rodzin goździkowate (Caryophyllaceae), zdrojkowate (Montiaceae) i ugłastowate (Molluginaceae)[2].

Puccinia arenariae
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

rdze

Rząd

rdzowce

Rodzina

rdzowate

Rodzaj

rdza

Gatunek

Puccinia arenariae

Nazwa systematyczna
Puccinia arenariae (Schumach.) J. Schröt.
Hedwigia 19: 38 (1880)
Plamy na liściu gwiazdnicy gajowej

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Puccinia, Pucciniaceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1803 r. Ch.F. Schumacher nadając mu nazwę Uredo arenariae. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Joseph Schröter w 1880 r.[1]

Ma 20 synonimów. Niektóre z nich[3]:

  • Leptopuccinia arenariae (Schumach.) Syd. 1922
  • Micropuccinia arenariae (Schumach.) Arthur & H.S. Jacks. 1921

Rozwój i morfologia

edytuj

Jest pasożytem jednodomowym, tzn. cały jego cykl rozwojowy odbywa się na jednym żywicielu. Jest też rdzą niepełnocyklową – wytwarza tylko jeden rodzaj zarodnikówteliospory[2].

Na dolnej stronie liści oraz na łodygach porażonych roślin tworzą się plamy, a w ich obrębie małe, jasnobrązowe, poduszeczkowate telia. Zarodniki 10–20 × 28–49 µm, dwukomórkowe, na długim i trwałym trzonku (60–90 µm, czasami 140 µm). Wierzchołkowa ściana górnej komórki jest spiczasta i wyraźnie pogrubiona[2].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Znane jest występowanie Puccinia arenariae w Ameryce Północnej, Europie, Azji i na Nowej Zelandii[4]. W Polsce rdza ta jest szczególnie pospolita na goździku brodatym. Powoduje u niego chorobę o nazwie rdza goździka brodatego[5].

Opisano jej występowanie na roślinach należących do gatunków i rodzajów: Agrostemma githago, Arenaria (montana, retusa, serpyllifolia, tenuifolia), Cerastium (alpinum, arvense, fontanum, glomeratum, semidecandrum, velutinum), Dianthus (armeria, barbatus, carthusianorum, caryophyllus, chinensis, crinitus, deltoides, lusitanus, plumarius), Gypsophila (elegans, muralis), Holosteum umbellatum, Honckenya peploides, Minuartia (hybrida, laricifolia, verna), Moehringia (diversifolia, muscosa, tenuifolia, trinervia, moenchia), Myosoton aquaticum, Petrorhagia, Sagina (apetala, decumbens, maritima, nivalis, nodosa, x normaniana, procumbens, saginoides, subulata), Saponaria (ocymoides, officinalis, orientalis, persica), Scleranthus, Silene (acaulis, alaba, dioica, baccifera, flos-cuculi, noctiflora, viscosa, vulgaris), Spergula (arvensis, morisonii, pentandra), Spergularia, Stellaria (alsine, graminea, holostea, media, nemorum, pallida, palustris), Vaccaria hispanica[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum [online], indexfungorum.org [dostęp 2021-04-05] (ang.).
  2. a b c d Puccinia arenariae(Schumacher) Schröter, 1880 [online] [dostęp 2021-05-05].
  3. Species Fungorum [online], speciesfungorum.org [dostęp 2021-04-05] (ang.).
  4. Discover Life [online], indexfungorum.org [dostęp 2021-04-05] (ang.).
  5. Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.