Wikipedia

Puchar Narodów Europy 2010–2012

(Przekierowano z Puchar Narodów Europy 2010-2012)

Puchar Narodów Europy – organizowane przez FIRA-AER rozgrywki o tytuł mistrza Europy w rugby union.

Puchar Narodów Europy 2010–2012
European Nations Cup
2008–2010 2012–2014
Logotyp
Szczegóły
Organizacja

Europa

Edycja

9 (40)/10 (41)

Liczba zespołów

35

Termin

2 października 2010 – 23 czerwca 2012

Liczba meczów

141[a]

Zwycięzca

 Gruzja

W kolejnej edycji, rozgrywanej w latach 2010–2012 wzięło udział 35 reprezentacji narodowych, przy czym tradycyjnie najsilniejsze reprezentacje europejskie (Anglia, Francja, Irlandia, Szkocja, Walia i Włochy) uczestniczyły w odrębnych rozgrywkach o Puchar Sześciu Narodów. Drużyny podzielone były na trzy dywizje (1, 2 i 3) oraz „poddywizje” (1A, 1B, 2A, 2B, 2C, 2D, 3A) zgodnie z miejscami zajętymi w poprzednim sezonie. Była to pierwsza edycja, w której zastosowano nowy podział na grupy – wcześniej zespoły występowały w dywizjach: 1A, 2A, 2B, 3A, 3B, 3C i 3D.

W porównaniu z poprzednim sezonem udziału w rozgrywkach nie wzięła reprezentacja Monako.

Zwycięzcą została reprezentacja Gruzji, która tym samym z pięcioma tytułami objęła samodzielne prowadzenie w tej klasyfikacji. W niższych grupach zwyciężały reprezentacje Belgii, Szwecji, Szwajcarii, Izraela, Cypru oraz Bośni i Hercegowiny.

Punktacja

edytuj

Zgodnie z nowo przyjętymi przez FIRA zasadami IRB, za zwycięstwo przyznawano 4 punkty, za remis po 2, natomiast za porażkę 0 punktów. Przyznawano także tak zwane punkty bonusowe: po jednym za porażkę różnicą siedmiu lub mniej punktów oraz za zdobycie co najmniej czterech przyłożeń w jednym meczu.

W razie równej liczby punktów na zakończeniu rozgrywek, o klasyfikacji decydowały kolejno:

  • liczba punktów meczowych zdobytych w bezpośrednich pojedynkach,
  • stosunek „małych” punktów zdobytych do straconych w bezpośrednich pojedynkach,
  • liczba przyłożeń zdobytych w bezpośrednich pojedynkach,
  • liczba „małych” punktów zdobytych w bezpośrednich pojedynkach,
  • stosunek „małych” punktów zdobytych do straconych we wszystkich meczach grupowych,
  • liczba przyłożeń zdobytych we wszystkich meczach grupowych,
  • liczba „małych” punktów zdobytych we wszystkich meczach grupowych.

Dywizja 1

edytuj
Osobny artykuł: Puchar Narodów Europy 2010-2012/Dywizja 1.

Dywizja 1A

edytuj

Zwycięzcą całej edycji została reprezentacja Gruzji, która w 10 meczach poniosła tylko jedną porażkę ulegając na wyjeździe Hiszpanii. Do dywizji 1B po zaledwie jednym sezonie spadła Ukraina, która zdołała wygrać zaledwie jedno spotkanie z Portugalią[1].

Zdobywca Pucharu Narodów Europy
Spadek do Dywizji 1B
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty
1.   Gruzja 10 9 0 1 316:83 +233 6 42
2.   Rumunia 10 6 0 4 302:108 +194 8 32
3.   Hiszpania 10 5 0 5 225:275 −50 6 26
4.   Rosja 10 5 0 5 212:2478 −45 5 25
5.   Portugalia 10 4 0 6 215:230 −15 5 21
6.   Ukraina 10 1 0 9 124:441 −317 1 5
           
  x 60:0 18:11 32:7 46:0 62:3
  25:18 x 25:10 24:28 13:12 35:13
  12:13 23:17 x 32:33 24:17 46:24
  9:15 41:37 19:21 x 0:25 38:19
  13:19 64:8 15:7 33:3 x 71:0
  3:33[b] 6:41 35:33 5:41 16:41 x

Dywizja 1B

edytuj

W dywizji 1B najlepsi okazali się Belgowie, którzy jedynej porażki doznali w meczu z Polską. Polacy ukończyli zmagania na 2. miejscu. Z 1 dywizji spadła reprezentacja Holandii[2].

Awans do Dywizji 1A
Spadek do Dywizji 2A
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty
1.   Belgia 10 9 0 1 303:149 +154 4 40
2.   Polska 10 6 1 3 238:189 +49 5 31
3.   Mołdawia 10 5 1 4 194:211 −17 4 26
4.   Niemcy 10 4 0 6 229:212 +17 6 22
5.   Czechy 10 4 0 6 160:217 −57 4 20
6.   Holandia 10 1 0 9 153:299 −146 2 6
           
  x 55:0 58:3 20:5 28:25 20:13
  12:24 x 22:10 6:13 17:20 20:15
  18:30 13:25 x 40:26 10:29 19:32
  16:17 24:16 22:15 x 28:15 17:17
  29:30 23:29 23:7 40:7 x 17:22
  28:21 20:13 32:18 25:36 34:8 x

Dywizja 2

edytuj

Dywizja 2A

edytuj

Mistrzami Europy drugiej dywizji zostali Szwedzi, którzy lepszym bilansem meczów bezpośrednich wyprzedzili Litwinów. Do niższej grupy spadła reprezentacja Łotwy, zaś w barażu o utrzymanie udział wzięła Chorwacja[3].

Awans do Dywizji 1B
Udział w barażu o utrzymanie
Spadek do Dywizji 2B
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty
1.   Szwecja 8 6 1 1 235:150 +85 3 29
2.   Litwa 8 5 1 2 233:125 +108 7 29
3.   Malta 8 4 0 4 146:135 +11 4 20
4.   Chorwacja 8 3 0 5 162:170 -8 4 16
5.   Łotwa 8 1 0 7 96:292 −196 3 7
         
  x 12:29 34:8 31:16 13:32
  28:26 x 57:3 9:6 30:30
  12:14 8:48 x 0:28 29:54
  21:14 14:10 26:33 x 22:14
  24:18 26:22 31:3 24:13 x

Dywizja 2B

edytuj

Rozgrywki w Dywizji 2B wygrała drużyna Szwajcarii przed reprezentacją Andory. W kwietniu 2012 roku wciąż mająca szanse na końcowy sukces Armenia oddała walkowerem pojedynek z Andorą. Ostatecznie okazało się, że Ormianie poddali dalszy swój udział w rozgrywkach dywizji. Decyzją FIRA wszystkie rozegrane do tego momentu mecze Ormian (zwycięstwo z Andorą[4], zwycięstwo walkowerem ze Słowenią, porażki z Serbią[5] i Szwajcarią[6]; łącznie 11 punktów) zostały zweryfikowane jako walkowery (0:25 i cztery przyłożenia dla drużyny przeciwnej)[7]. W ten sam sposób potraktowano wszystkie pozostałe do rozegrania mecze Ormian. W późniejszym terminie zadecydowano o wykluczeniu reprezentacji Armenii z przyszłej edycji Pucharu Narodów Europy[8]. W związku z dyskwalifikacją, Armenia automatycznie z zerem punktów spadła na ostatnie miejsce w tabeli, a miejsce w barażu o utrzymanie uzyskała reprezentacja Słowenii[9].

Awans do Dywizji 2A
Udział w barażu o awans
Udział w barażu o utrzymanie
Spadek do Dywizji 2C
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty
1.   Szwajcaria 8 7 0 1 253:77 +176 6 34
2.   Andora 8 6 0 2 168:88 +80 5 29
3.   Serbia 8 4 0 4 174:126 +48 4 20
4.   Słowenia 8 3 0 5 106:210 −104 2 14
5.   Armenia 8 0 0 8 0:200 −200 0 0
         
  x 25:0 (wo.) 42:25 22:7 21:22
  15:12
0:25 (wo.) 		x 0:25 (wo.) 20:0 (wo.)
0:25 (wo.) 		0:25 (wo.)
  7:9 20:18
25:0 (wo.) 		x 52:0 18:15
  6:15 25:0 (wo.) 33:3 x 10:33
  21:9 30:27
25:0 (wo.) 		27:19 85:0 x

Dywizja 2C

edytuj

W ostatnim meczu Dywizji 2C doszło do bezpośredniego pojedynku pomiędzy dwiema drużynami mającymi jeszcze szanse na końcowe zwycięstwo. W nim reprezentacja Izraela pokonała zespół Danii. Ostatnie miejsce w grupie zajęła drużyna Norwegii, która spadła do Dywizji 2D. Miejsce w barażu o utrzymanie przypadło Węgrom[10].

Awans do Dywizji 2B
Udział w barażu o awans
Udział w barażu o utrzymanie
Spadek do Dywizji 2D
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty
1.   Izrael 8 7 0 1 186:97 +89 2 30
2.   Dania 8 5 1 2 155:131 +24 1 23
3.   Austria 8 3 0 5 157:141 +16 5 17
4.   Węgry 8 3 0 5 130:182 −52 2 14
5.   Norwegia 8 1 1 6 72:149 −77 1 7
         
  x 23:16 26:28 15:9 38:7
  28:22 x 27:19 28:5 21:20
  20:11 15:0 x 22:11 23:14
  11:6 14:14 3:15 x 14:28
  22:16 13:21 5:44 21:5 x

Dywizja 2D

edytuj

Zmagania w Dywizji 2D wyraźnie wygrała reprezentacja Cypru, która wygrała wszystkie swoje mecze, jednocześnie uzyskując maksymalną liczbę punktów. Miejsce w barażu zagwarantowała sobie druga Bułgaria, która jednak uzyskała niemal dwa razy mniej punktów od Cypryjczyków. Na miejscu spadkowym rozgrywki ukończyła drużyna Finlandii, która jednak uniknęła relegacji w związku z dyskwalifikacją reprezentacji Armenii[11].

Awans do Dywizji 2C
Udział w barażu o awans
Spadek do Dywizji 3A
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty
1.   Cypr 8 8 0 0 474:51 +423 8 32
2.   Bułgaria 8 5 0 3 118:276 −158 1 21
3.   Grecja 8 3 0 5 148:187 −39 5 17
4.   Luksemburg 8 3 0 5 108:186 −78 1 13
5.   Finlandia 8 1 0 7 79:227 −148 3 7
         
  x 3:94 12:10 25:22 19:16
  55:8 x 70:10 72:5 48:7
  24:26 5:52 x 11:7 10:18
  47:7 13:33 16:6 x 30:18
  8:18 0:50 26:3 15:8 x

Dywizja 3

edytuj

Dywizja 3A

edytuj

Ze względu na niewielką liczbę drużyn, sześć przewidzianych w kalendarzu spotkań planowano rozegrać podczas dwóch miniturniejów – w Bośni i na Słowacji. Drużyna Azerbejdżanu nie otrzymała jednak wiz Unii Europejskiej[12], czego następstwem było nierozegranie spotkań rewanżowych z udziałem tego zespołu. Zwycięzcą tej dywizji została reprezentacja Bośni i Hercegowiny, która wygrała swoje wszystkie trzy mecze[13].

Awans do Dywizji 2D
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty
1.   Bośnia i Hercegowina 3 3 0 0 131:53 + 78 3 15
2.   Słowacja 3 1 0 2 61:98 −37 1 5
3.   Azerbejdżan 2 0 0 2 22:63 −41 0 0
     
  x – 5:25
  38:17 x 45:21
  – 15:48 x

Baraże

edytuj

W barażu o miejsce w Dywizji 2A Chorwacja wyraźnie zwyciężyła Andorę, natomiast awans do Dywizji 2C, po zaciętym meczu z Węgrami, wywalczyła Bułgaria. Ostatecznie reprezentacja Węgier utrzymała miejsce w Dywizji 2C ze względu na dyskwalifikację reprezentacji Armenii[14].

Nie doszedł do skutku baraż o miejsce w Dywizji 2B. Reprezentacja Słowenii, która poznała rywala na 7 dni przed meczem barażowym (wówczas odbył się decydujący o pierwszym i drugim miejscu w Dywizji 2C mecz Izrael – Dania) oddała spotkanie walkowerem z uwagi na problemy finansowo-logistyczne[15].

Zespół 1. Zespół 2. wynik
O 2A[16] Chorwacja   vs   Andora 44:8
O 2B[17] Słowenia   vs   Dania 0:25 (wo.)
O 2C[18] Węgry   vs   Bułgaria 26:29

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Łącznie w kalendarzu rozgrywek (wraz z barażami) przewidzianych było 149 spotkań. Dwa spotkania (w tym jedno barażowe) zostały jednak poddane przez reprezentację Słowenii, cztery przez reprezentację Armenii, zaś z innych przyczyn nie doszły do skutku dwa mecze reprezentacji Azerbejdżanu. Mecze zweryfikowane jako walkowery FIRA traktuje jak rozegrane, w związku z czym faktycznie do skutku doszło 141 spotkań, zaś jako rozegrane uznaje się 147.
  2. ↑ Mecz rozegrano w późniejszym niż planowano terminie przy jednoczesnym przeniesieniu go z Ukrainy do Gruzji. W efekcie obydwa mecze pomiędzy tymi reprezentacjami rozegrano w Tbilisi.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ 2010-12 – European Nations Cup > ENC 1A. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-05)]. (ang.).
  2. ↑ 2010-12 – European Nations Cup > ENC 1B. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-27)]. (ang.).
  3. ↑ 2010-12 – European Nations Cup > ENC 2A. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-26)]. (ang.).
  4. ↑ Formularz zawodów Armenia – Andora. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang. • fr.).
  5. ↑ Formularz zawodów Serbia – Armenia. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-09)]. (ang. • fr.).
  6. ↑ Formularz zawodów Szwajcaria – Armenia. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang. • fr.).
  7. ↑ FIRA admin: ENC 2B: 07 April: Andorra 25 - 0 Armenia [Forfeit]. [w:] Oficjalne forum FIRA [on-line]. FIRA-AER, 2012-04-19. [dostęp 2012-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-09)].
  8. ↑ FIRA admin: When will the Fixture list for ENC 2012/2013 be announced?. [w:] Oficjalne forum FIRA [on-line]. FIRA-AER, 2012-07-10. [dostęp 2012-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-09)]. (ang.).
  9. ↑ 2010-12 – European Nations Cup > ENC 2B. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-26)]. (ang.).
  10. ↑ 2010-12 – European Nations Cup > ENC 2C. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-31)]. (ang.).
  11. ↑ 2010-12 – European Nations Cup > ENC 2D. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-26)]. (ang.).
  12. ↑ Novinky. Slovenská ragbyová únia, 2011-10-05. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-25)]. (słow.).
  13. ↑ 2010-12 – European Nations Cup > ENC 3. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-27)]. (ang.).
  14. ↑ Bent maradtunk a 2C csoportban. Węgierski Związek Rugby, 2012-06-26. [dostęp 2012-07-18]. (węg.).
  15. ↑ Odpoved tekme proti Dancem. Słoweński Związek Rugby, 2012-06. [dostęp 2012-07-17]. (słoweń.).
  16. ↑ 2012 Play-off > Play-Off to ENC2A. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-06)]. (ang.).
  17. ↑ 2012 Play-off > Play-Off to ENC2B. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-06)]. (ang.).
  18. ↑ 2012 Play-off > Play-Off to ENC2C. FIRA-AER. [dostęp 2012-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-06)]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Puchar_Narodów_Europy_2010–2012&oldid=74216676”