Puzyry (rejon głębocki)

wieś na Białorusi

Puzyry (biał. Пузыры; ros. Пузыри) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Hołubicze.

Puzyry
Пузыры
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Hołubicze

Populacja (2009)
• liczba ludności


2[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Puzyry”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Puzyry”
Ziemia55°04′11″N 27°56′51″E/55,069722 27,947500

Historia edytuj

W czasach zaborów ówczesny zaścianek leżał w granicach Imperium Rosyjskiego[2].

W latach 1921 – 1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, do 11 kwietnia 1929 w gminie Dokszyce, następnie w gminie Hołubicze[3][4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 106 osób, 56 było wyznania rzymskokatolickiego a 50 prawosławnego. Jednocześnie 45 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 61 białoruską. Było tu 18 budynków mieszkalnych[5].

Wykaz miejscowości zgodnie ze Spisem Powszechnym z 1931 wyróżnił wieś i kolonię Puzyry. We wsi w 9 domach zamieszkiwało 40 osób, a kolonia liczyła 97 mieszkańców i 18 domów[6].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w m. Zaszcześle i prawosławnej w Hołubiczach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Hołubiczach[7].

Uwagi edytuj

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy edytuj

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Puzyry, wieś, powiat borysowski, gmina Dokszyce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 326.
  3. Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 224
  4. gmina wiejska Hołubicze. Radzima. [dostęp 2019-08-13]. (pol.).
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 22.
  6. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 18.
  7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1407.

Linki zewnętrzne edytuj