Pyrolobus fumarii
Pyrolobus fumarii – termotolerancyjny, beztlenowy jednokomórkowy mikroorganizm należący do Archaea, zbliżonych budową do bakterii.
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Pyrolobus fumarii |
| Nazwa systematyczna | |
| Pyrolobus fumarii Blöch, Rachel, Burggraf, Hafenbradl, Jannasch & Stetter, 1999 | |
Odkrycie edytuj
Pyrolobus fumarii pierwszy zidentyfikował prof. Karl Stetter (Uniwersytet w Ravensburgu, Niemcy). Mikroorganizm ten został odkryty w ścianie komina hydrotermalnego na dnie Oceanu Atlantyckiego (środkowy Atlantyk, głębokość 3650 m)[1].
Wzrost edytuj
Pyrolobus fumarii wzrasta w temperaturze 90–113 °C i pH 4,0-6,5 (optymalnie 5,5) w ciśnienie 250 bar (25 000 kPa). Optymalna temperatura dla wzrostu wynosi 106 °C.
Odżywianie edytuj
Odżywia się na drodze chemosyntezy, nie potrzebuje węgla organicznego jako źródła energii. Pozyskuje energię z oksydacji H2, jako akceptory elektronów wykorzystując NO3-, S2O22- i niskie stężenia tlenu (do 0,3%) zyskując odpowiedni NH4, H2S i wodę.
Genom edytuj
Genom posiada długość około 1,85Mbp i zawiera około 2000 genów.
W sześć lat po znalezieniu Pyrolobus fumarii naukowcy Derek Lovley i Kazem Kashefi z University of Massachusetts zawiadomili o odkryciu bakterii, którą nazwali strain 121, ponieważ mogąc przetrwać w 121 °C przełamała ona prymat P. fumarii zwiększając o 8° temperaturę uważaną za górną granicę dla występowania życia.
Zobacz jeszcze edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ E. Blochl, R. Rachel, S. Burggraf, D. Hafenbradl, H.W. Jannasch, i K.O. Stetter, "Pyrolobus fumarii, gen. and sp. nov., represents a novel group of archaea, extending the upper temperature limit for life to 113 degrees C." Extremophiles (1997) 1:14-21.