Rada Ambasadorów (Konferencja Ambasadorów, ang. Conference of Ambassadors, fr. Conférence des Ambassadeurs) – międzynarodowy organ wykonawczy kończącej I wojnę światową konferencji pokojowej w Wersalu, funkcjonujący w latach 1920–1935.

W jej skład wchodzili paryscy ambasadorowie: Wielkiej Brytanii, Włoch, Japonii i USA, a po ustąpieniu USA[1] także Belgii. Obradom przewodniczył przedstawiciel Francji, Jules Cambon. Wśród zadań Rady znalazły się m.in. sprawy przesunięć terytorialnych.

W sprawach polskich do jej decyzji należały:

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Po rezygnacji USA ambasador uczestniczył w obradach jako obserwator.

Bibliografia

edytuj