Rahul Gandhi
Rahul Gandhi (ur. 19 czerwca 1970 w Nowym Delhi[1]) – indyjski polityk.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 czerwca 1970 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| Stanowisko |
przewodniczący Indyjskiego Kongresu Narodowego (2017–2019) |
| |
Życiorys
edytujPochodzenie
edytujUrodził się w Nowym Delhi. Jest potomkiem jednej z najistotniejszych dynastii politycznych w historii współczesnych Indii[2][3][4]. Jego rodzina bywa zresztą uznawana za najdłużej funkcjonującą dynastię polityczną w krajach odwołujących się do demokracji[5]. Przyszedł na świat jako pierwsze dziecko Rajiva Gandhiego oraz jego pochodzącej z Włoch żony Soni[6]. Jego babką była Indira Gandhi, premier Indii między 1966 a 1977 oraz ponownie od 1980 do 1984. Pradziadek, Jawaharlal Nehru, był pierwszym przywódcą Indii po uzyskaniu niepodległości – jako premier rządu federalnego między 1947 a 1964[7][8]. Wśród jego przodków znajduje się także Motilal Nehru, przewodniczący Indyjskiego Kongresu Narodowego od 1919 do 1920 oraz od 1928 do 1929[9].
Wykształcenie i aktywność zawodowa
edytujNa wykształcenie Rahula Gandhiego znaczny wpływ miały dramatyczne okoliczności, w których przyszło mu dorastać[10]. Podstawową edukację odbierał początkowo w prestiżowej St. Columba’s School w rodzinnym mieście. W 1981 przeniesiony został do The Doon School w Dehradun[11]. Po zabójstwie jego babki ze względów bezpieczeństwa odbierał edukację domową[12]. Kształcił się następnie w stołecznym St. Stephen’s College i na Uniwersytecie Harvarda. Drugą z tych instytucji opuścił po zabójstwie jego ojca w 1991. Podjął studia na Rollins College w Winter Park na Florydzie[13]. Studia magisterskie ukończył ostatecznie w Kolegium Trójcy Świętej w Cambridge, części University of Cambridge w 1995. Związał się zawodowo z jednym z brytyjskich przedsiębiorstw konsultingowych[7]. W 2002 powrócił do kraju rodzinnego, utworzył własną firmę również związaną z konsultingiem, Backops Services Private Ltd.[11].
Działalność polityczna
edytujWcześnie zaangażował się w życie polityczne, w ramach zdominowanego przez własną rodzinę Indyjskiego Kongresu Narodowego (INC)[14]. Do izby niższej indyjskiego parlamentu federalnego dostał się po raz pierwszy w 2004[15]. Mandat odnawiał kolejno w 2009, 2014 oraz 2019. Reprezentował okręg wyborczy Amethi, tradycyjne ściśle związany z jego rodziną[10][16]. Od 2019 jest posłem reprezentującym okręg wyborczy Wayanad w położonej na południu kraju Kerali[7].
Zajmował szereg kluczowych stanowisk w partyjnej hierarchii INC. Był sekretarzem generalnym macierzystej formacji (2007–2013) oraz jej wiceprzewodniczącym (2013-2017)[17]. Wreszcie został przewodniczącym Indyjskiego Kongresu Narodowego (2017-2019)[18]. Stoi jednocześnie na czele partyjnej organizacji młodzieżowej (od 2007), kieruje też National Students Union of India (od 2007)[19]. Jako przedstawiciel tradycyjnej elity indyjskiej jest częstym obiektem nierzadko bardzo ostrej krytyki. Obwinia się go o spektakularną porażkę partii w wyborach z 2014, które wyniosły do władzy nacjonalistyczną Indyjską Partię Ludową (BJP) oraz Narendrę Modiego. Jego próby wpisania się w falę popularności hinduskiego nacjonalizmu nie przyniosły oczekiwanego rezultatu. Partia pod jego przywództwem jedynie minimalnie poprawiła swój wynik w wyborach z 2019[20]. W 2023 został pozbawiony mandatu w związku ze skazaniem go na dwa lata więzienia w motywowanej politycznie sprawie o zniesławienie[7][21]. 4 sierpnia 2023 Sąd Najwyższy uznał ów wyrok za niebyły, tym samym otwierając politykowi drogę do powrotu do wykonywania mandatu[22]. W parlamentarnych ławach zasiadł ponownie trzy dni później[23].
Kilkanaście miesięcy wcześniej, we wrześniu 2022, podjął liczący przeszło 4000 kilometrów marsz z Tamilnadu na południu kraju do Kaszmiru na jego dalekiej północy[24]. Wydarzenie to znane było jako Bharat Jodo Yatra. Zakończone w styczniu 2023[25], określone zostało przez komentatorów jako znaczące w stopniowo następującej przemianie sposobu postrzegania polityka przez indyjskiego wyborcę[26][27]. Niektórzy z jego zażartych krytyków uznali wówczas, że Gandhi stał się wreszcie wiarygodnym przywódcą, dalej wszakże wyrażając wątpliwości co do tego, czy posiada on cechy niezbędne u potencjalnego przyszłego premiera kraju[28].
Życie prywatne
edytujJest kawalerem, co w większości konserwatywnym społeczeństwie indyjskim jest przyczynkiem do dyskusji i kontrowersji[29]. Kwestia ta bywa regularnie przywoływana w dyskursie publicznym, czasem zresztą przez samego Gandhiego. W 2013 sugerował on chociażby, iż być może nigdy nie założy rodziny[30]. Jego plany matrymonialne wykorzystywane są także przez innych polityków, tak przeciwników jak i sprzymierzeńców Kongresu. W 2017 minister w rządzie federalnym Ramdas Athawale wezwał Gandhiego do poślubienia kobiety wywodzącej się ze społeczności niedotykalnych. Skrytykował w ten sposób politykę INC w kwestiach odnoszących się do dyskryminacji kastowej[31]. W czerwcu 2023, podczas spotkania przywódców partii opozycyjnych w Patnie przywódca Rashtriya Janata Dal (RJD) Lalu Prasad Yadav wezwał go do jak najszybszego zawarcia związku małżeńskiego[32].
Przypisy
edytuj- ↑ Sindhu Manjesh: Rahul Gandhi's political journey. [w:] NDTV [on-line]. ndtv.com, 2014-02-20. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- ↑ Rahul Gandhi: Can India's Congress leader unseat PM Modi?. [w:] BBC News [on-line]. bbc.com, 2019-04-25. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- ↑ political dynasties (in relation to India), [w:] Chris Ogden, A Dictionary of Politics and International Relations in India [e-book], Oxford: Oxford University Press, 2019, ISBN 978-0-19-184811-7.
- ↑ Gandhi, Rahul (1970-), [w:] Chris Ogden, A Dictionary of Politics and International Relations in India [e-book], Oxford: Oxford University Press, 2019, ISBN 978-0-19-184811-7.
- ↑ Traub 2013 ↓, s. 88.
- ↑ Ana Gabriela Rojas: El ocaso de la dinastía Gandhi. [w:] El Pais [on-line]. elpais.com, 2015-02-25. [dostęp 2023-08-23]. (hiszp.).
- ↑ a b c d Rahul Gandhi, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-07-26] (ang.).
- ↑ How the Gandhis went from ‘Kennedys of India’ to the political wilderness. [w:] CNN [on-line]. cnn.com, 2022-10-19. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- ↑ Anik Joshi: Rahul Gandhi's political journey. [w:] Foreign Policy [on-line]. foreignpolicy.com, 2020-12-09. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- ↑ a b Indian National Congress: Shri Rahul Gandhi. [w:] Past Party Presidents [on-line]. inc.in. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- ↑ a b Explained Desk: Rahul Gandhi turns 53: What the Congress leader was doing before joining politics. [w:] The Indian Express [on-line]. indianexpress.com, 2023-06-19. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- ↑ Ishadrita Lahiri, “Just a loving person who’s intelligent” — Rahul Gandhi shares his thought about marriage, partner, [w:] The Print [online], theprint.in, 22 stycznia 2023 [dostęp 2023-08-17] (ang.).
- ↑ About Rahul Gandhi. [w:] Rahul Gandhi [on-line]. rahulgandhi.in. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- ↑ Alexia Torres: El gran circo de la democracia. [w:] El Pais [on-line]. elpais.com, 2004-04-25. [dostęp 2023-08-23]. (hiszp.).
- ↑ Georgina Higueras: La nueva estrella de la estirpe Gandhi. [w:] El Pais [on-line]. elpais.com, 2009-05-17. [dostęp 2023-08-23]. (hiszp.).
- ↑ As Rahul Gandhi turns 53, a look at his life and politics: From the archives. [w:] The Indian Express [on-line]. indianexpress.com, 2023-06-19. [dostęp 2023-08-17]. (ang.).
- ↑ Rahul Gandhi: The rise of India's political scion. [w:] BBC News [on-line]. bbc.com, 2019-05-24. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- ↑ Harshit Sabarwal: Explained: Who is Rahul Gandhi, the Indian opposition leader disqualified from parliament?. [w:] WION [on-line]. wionews.com, 2023-03-24. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- ↑ HT Correspondent: The political evolution of Rahul Gandhi. [w:] Hindustan Times [on-line]. hindustantimes.com, 2017-12-04. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- ↑ Angel Martinez: El Congreso de Gandhi consuma su derrota con la pérdida del bastión familiar. [w:] El Pais [on-line]. elpais.com, 2019-05-23. [dostęp 2023-07-26]. (hiszp.).
- ↑ Murali Krishnan: India: What's next for opposition leader Rahul Gandhi?. [w:] DW [on-line]. dw.com, 2023-03-27. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- ↑ Apurva Vishwanath: What SC order on Rahul Gandhi mans: Grounds of disqualification no longer exist, he could return as MP. [w:] The Indian Express [on-line]. indianexpress.com, 2023-08-04. [dostęp 2023-08-04]. (ang.).
- ↑ TNM Staff: Rahul Gandhi back to the Parliament as Wayanad MP. [w:] The News Minute [on-line]. thenewsminute.com, 2023-08-07. [dostęp 2023-08-07]. (ang.).
- ↑ John Elliott, A Resurgent Rahul Gandhi Girds For Next Year’s Polls, [w:] Asia Sentinel [online], asiasentinel.com, 8 marca 2023 [dostęp 2023-07-26] (ang.).
- ↑ PTI: 'Strange Burdens': Upcoming book tries to analyse Rahul Gandhi's ideas and leadership. [w:] The New Indian Express [on-line]. newindianexpress.com, 2023-07-25. [dostęp 2023-07-25]. (ang.).
- ↑ Vir Sanghvi, Why Rahul Gandhi is a threat to Modi-BJP now than he was ever before, [w:] The Print [online], theprint.in, 10 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-11] (ang.).
- ↑ Sudha Ramachandran: Opposition Leader Rahul Gandhi Loses Seat in Indian Parliament. [w:] The Diplomat [on-line]. thediplomat.com, 2023-03-24. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
- ↑ Karan Thapar, Watch | ‘Rahul Gandhi Has Become a Credible Leader, Has Earned His Inheritance’, [w:] The Wire [online], thewire.in, 12 stycznia 2023 [dostęp 2023-07-26] (ang.).
- ↑ TNN: Rahul Gandhi says he doesn’t want to marry, nor in race for PM's job. [w:] The Times of India [on-line]. timesofindia.indiatimes.com, 2013-03-06. [dostęp 2023-08-17]. (ang.).
- ↑ Traub 2013 ↓, s. 89.
- ↑ PTI: Athawale’s suggestion to bachelor Rahul Gandhi: Marry a Dalit. [w:] The Tribune [on-line]. thehindu.com, 2017-10-29. [dostęp 2023-08-17]. (ang.).
- ↑ Amit Bhelari: RJD supremo Lalu Prasad Yadav asks Congress leader Rahul Gandhi to get married. [w:] The Hindu [on-line]. thehindu.com, 2023-06-23. [dostęp 2023-08-17]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- James Traub. The End of the Gandhis. „Foreign Policy”, s. 88-95, 2013. Slate Group, LLC. ISSN 0015-7228.