Rakoń

szczyt w Tatrach Zachodnich

Rakoń (słow. Rákoň, 1879 m) – słabo wyróżniający się szczyt w Tatrach Zachodnich, znajdujący się w bocznej północnej grani Wołowca. Przez grań tę biegnie granica polsko-słowacka. Rakoń od Wołowca (2064 m) oddzielony jest niewielką przełęczą Zawracie, nad którą wznosi się tylko 16 metrów, zaś w stronę sąsiedniego w południowym kierunku Grzesia (1653 m) biegnie grzbiet Długiego Upłazu z Łuczniańską Przełęczą (1602 m). W kierunku północno-zachodnim z Rakonia odchodzi jeszcze jedna grań – północno-zachodnia grań Rakonia, rozdzielająca słowackie doliny: Łataną i Rohacką. Jego wschodnie zbocza opadają do Doliny Chochołowskiej Wyżniej[1].

Rakoń
Rákoň
Ilustracja
Szczyt Rakonia (ostatni na prawo)
Państwo

 Polska
 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

1879 m n.p.m.

Wybitność

16 m

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Rakoń”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Rakoń”
Ziemia49°12′56″N 19°45′29″E/49,215556 19,758056
Widok z Rakonia na Grzesia i Bobrowiec
Widok z Rakonia na Beskid Żywiecki

Zbocza Rakonia są stosunkowo łagodne, w górnej części trawiaste z kępami kosodrzewiny, gdzieniegdzie wystającymi pojedynczymi skałami i niewielkimi rumowiskami skalnymi[2]. Dawniej były wypasane, od polskiej strony były to pasterskie tereny Hali Chochołowskiej[3]. W kierunku zachodnim i południowym rozległe widoki na Rohackie Stawy i zaskakująco dziko wyglądające Rohacze, bardziej przypominające szczyty Tatr Wysokich[4]. Równie rozległe są widoki w pozostałych kierunkach. Szczególnie barwnie stoki Tatr Zachodnich w otoczeniu Rakonia wyglądają jesienią, gdy wybarwiają się na różne kolory: kępy borówek (występują ich tutaj 3 gatunki) na jaskrawoczerwony kolor, wrzosy zakwitają fioletowo, sit skucina wybarwia się na rudo, bliźniczka psia trawka na żółto, a to wszystko na tle ciemnozielonych kęp kosodrzewiny.

Graniczny szlak przez Grzesia, Rakoń, Wołowiec, Łopatę (trawers), Jarząbczy Wierch i Kończysty Wierch jest często odwiedzany przez turystów polskich i słowackich. Do przejścia całego odcinka potrzeba dobrej kondycji z uwagi na jego długość i sumę przewyższeń, stąd też wielu turystów dochodzi tylko do Wołowca i zawraca. Wzmożony ruch po stronie słowackiej jest efektem doprowadzenia w latach 1968–1970 szosy do stóp szczytu (do Bufetu Rohackiego)[4].

Szlaki turystyczne edytuj

  – niebieski szlak, prowadzący granią z Grzesia przez Długi Upłaz i Rakoń na szczyt Wołowca.
  • Czas przejścia z Grzesia na Rakoń: 1:10 h, z powrotem 1 h
  • Czas przejścia z Rakonia na Wołowiec: 35 min, ↓ 30 min
  – zielony przez Dolinę Chochołowską Wyżnią do Polany Chochołowskiej, biegnący początkowo grzbietem razem ze szlakiem niebieskim. Czas przejścia: 1:55 h, ↑ 2:25 h
  – żółty przez Zabratową Przełęcz i Dolinę Łataną do Zwierówki. Czas przejścia: 2:15 h, ↑ 3:15 h

Przypisy edytuj

  1. Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba, Tatry Zachodnie. Słowacja, Kraków: PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-248-7.
  2. Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.
  3. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  4. a b Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.

Linki zewnętrzne edytuj

Widok na Rakoń z Grzesia