Żaba hiszpańska

(Przekierowano z Rana iberica)

Żaba hiszpańska (Rana iberica) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny żabowatych (Ranidae).

Żaba hiszpańska
Rana iberica[1]
Boulenger, 1879
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

żabowate

Rodzaj

Rana

Gatunek

żaba hiszpańska

Synonimy
  • Rana temporaria ibericaBedriaga, 1881[2]
  • Rana (Crotaphitis) fusca Schultze, 1891[2]
  • Rana (Rana) ibericaDubois, 1987[2]
  • Rana (Laurasiarana) ibericaHillis & Wilcox, 2005[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Występowanie edytuj

Występuje na północno-zachodniej części Półwyspu Iberyjskiego, na terenie Hiszpanii i północnej Portugalii.

Występuje od poziomu morza, ale głównie na terenach górzystych do wysokości 2425 m n.p.m.[3] w widnych lasach i na trawiastych stokach z zimnymi strumieniami.

Opis edytuj

Ciało krępe osiągające długość 5–7 cm. Gruczołowate fałdy na grzbiecie oddalone od siebie, głowa krótka, pysk spłaszczony. Brak rezonatorów, błona bębenkowa dobrze widoczna. Silnie rozwinięte błony pławne łączące palce tylnych łap. Ubarwienie grzbietu bardzo zmienne; brązowooliwkowe, żółtawe lub miedziane. Brzuch jasny lub ciemny plamisty lub marmurkowaty. Tylne nogi zwykle pokryte ciemnymi pręgami.

 
Kijanka żaby hiszpańskiej

Tryb życia edytuj

Dobrze i daleko skacze, zimuje w wodzie. Rozród następuje w okresie od marca do początków kwietnia, przeobrażenie kijanek w małe żaby następuje w lecie.

Przypisy edytuj

  1. Rana iberica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Darrel R. Frost, Rana iberica Boulenger, 1879, [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-13] (ang.).
  3. a b Rana iberica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Günter Diesener, Josef Reichholf: Płazy i gady. Leksykon przyrodniczy. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 88–89. ISBN 83-7129-440-9.