Regulator P

Regulator P (ang. proportional controller) – w automatyce, regulator składający się z jednego członu typu P (proporcjonalnego), którego transmitancję określa wzmocnienie:

$\!G_{P}(s)=K_{p}$

Na podstawie sygnału podawanego na wejście regulatora, wytwarza on proporcjonalny sygnał sterujący, przy czym celem jest utrzymanie wartości wyjściowej układu na pewnym z góry zadanym poziomie, który jest zwany wartością zadaną (dążenie do eliminacji uchybu regulacji).

Układy regulacji z regulatorem typu P charakteryzują się niezerowym uchybem ustalonym w przypadku, gdy transmitancja zastępcza układu posiada jedynie bieguny niezerowe – tym mniejszym, im większe jest wzmocnienie regulatora. Wartość niezerowego uchybu jest opisana wzorem:

$|e_{u}|={\frac {B}{1+K_{p}\cdot K_{o}}}$

gdzie:

$K_{o}$ – wzmocnienie obiektu regulacji,

$B$ – wartość skoku sygnału zadanego lub zakłócenia (wówczas $B=A\cdot K_{o}$),

$K_{p}$ – wzmocnienie regulatora.

Zobacz też

• regulator działania bezpośredniego
• regulator dwustawny, regulator trójstawny
• regulator PID, regulator I, regulator D, regulator PI, regulator PD
• regulator optymalny