Reprezentacja Finlandii w hokeju na lodzie mężczyzn

Reprezentacja Finlandii – kadra Finlandii w hokeju na lodzie mężczyzn.

Finlandia
fiń. Suomi
szw. Finland
Ilustracja
Herb Finlandii, który widnieje na bluzach podczas IO i
Przydomek

fiń. Leijonat
szw. Lejonen (Lwy)

Związek

fiń. Suomen Jääkiekkoliitto
szw. Finlands Ishockeyförbund

Sponsor techniczny

Nike

Menedżer generalny

Jere Lehtinen

Trener

Jukka Jalonen[1]

Asystent trenera

Kari Lehtonen
Mikko Manner
Ari-Pekka Selin

Skrót IIHF

FIN

Zawodnicy
Najwięcej występów

Raimo Helminen (331)

Najwięcej punktów

Raimo Helminen (207)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Finlandia 1:8 Szwecja 
(Helsinki, Finlandia; 29 stycznia 1928)
Najwyższe zwycięstwo
 Australia 2:19 Finlandia 
(Squaw Valley, USA; 25 lutego 1960)
Najwyższa porażka
 Kanada 24:0  Finlandia
(Oslo, Norwegia; 3 marca 1958)
Medale
Igrzyska olimpijskie
złoto 2022
srebro 1988, 2006
brąz 1994, 1998, 2010, 2014
Mistrzostwa świata
złoto 1995, 2011, 2019, 2022
srebro 1992, 1994, 1998, 1999, 2001, 2007, 2014, 2016, 2021
brąz 2000, 2006, 2008
Mistrzostwa Europy
srebro 1962
brąz 1985, 1986, 1987, 1991
Strona internetowa
Drużyna Finlandii (2010)

Drużyna działa pod egidą Fińskiego Związku Hokeja na Lodzie (Suomen jääkiekkoliitto). Finlandia posiada 56 626 oficjalnie zarejestrowanych zawodników, w tym 16 752 seniorów męskich.

Od 2008 do 2013 szkoleniowcem kadry był Jukka Jalonen, który w listopadzie 2012 roku został jednocześnie trenerem rosyjskiej drużyny SKA Sankt Petersburg[2][3]. Jego następcą został Erkka Westerlund[4], który poprowadzi kadrę na igrzyskach 2014 i mistrzostwach świata 2014. Następnie trenerem został Kari Jalonen, którego kontrakt podpisano na lata 2014-2016[5].

22 lutego 2014 podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Soczi reprezentacja zdobyła brązowy medal po wygranej 5:0 nad reprezentacją USA. 20 lutego 2022 na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie kadra wywalczyła pierwszy w historii kraju złoty medal tej rangi po wygranej z reprezentacją Rosyjskiego Komitetu Olimpijskiego 2:1[6]

Osiągnięcia

edytuj

Igrzyska olimpijskie

edytuj
  • 1952 – 7. miejsce
  • 1956nie uczestniczyli
  • 1960 – 7. miejsce
  • 1964 – 6. miejsce
  • 1968 – 5. miejsce
  • 1972 – 5. miejsce
  • 1976 – 4. miejsce
  • 1980 – 4. miejsce
  • 1984 – 6. miejsce
  • 1988Srebrny medal
  • 1992 – 7. miejsce
  • 1994Brązowy medal
  • 1998Brązowy medal
  • 2002 – 6. miejsce
  • 2006Srebrny medal
  • 2010Brązowy medal
  • 2014Brązowy medal
  • 2018 – 5. miejsce
  • 2022Złoty medal

Mistrzostwa Europy

edytuj
  • 1962Srebrny medal
  • 1985Brązowy medal
  • 1986Brązowy medal
  • 1987Brązowy medal
  • 1991Brązowy medal
  • 1996 – ćwierćfinał
  • 2004 – 2. miejsce
  • 2016 – 6. miejsce (faza grupowa)

Puchar Kanady

edytuj
  • 1976 – 6. miejsce
  • 1981 – 6. miejsce
  • 1984nie uczestniczyli
  • 1987 – 6. miejsce
  • 1991 – 3. miejsce

Mistrzostwa świata

edytuj
  • 1949 – 7. miejsce
  • 1950nie uczestniczyli
  • 1951 – 7. miejsce
  • 1953nie uczestniczyli
  • 1954 – 6. miejsce
  • 1955 – 9. miejsce
  • 1957 – 5. miejsce
  • 1958 – 6. miejsce
  • 1959 – 6. miejsce
  • 1961 – 7. miejsce
  • 1962 – 4. miejsce
  • 1963 – 5. miejsce
  • 1965 – 7. miejsce
  • 1966 – 7. miejsce
  • 1967 – 6. miejsce
  • 1969 – 5. miejsce
  • 1970 – 4. miejsce
  • 1971 – 4. miejsce
  • 1972 – 4. miejsce
  • 1973 – 4. miejsce
  • 1974 – 4. miejsce
  • 1975 – 4. miejsce
  • 1976 – 5. miejsce
  • 1977 – 5. miejsce
  • 1978 – 7. miejsce
  • 1979 – 5. miejsce
  • 1981 – 6. miejsce
  • 1982 – 5. miejsce
  • 1983 – 7. miejsce
  • 1985 – 5. miejsce
  • 1986 – 4. miejsce
  • 1987 – 5. miejsce
  • 1989 – 5. miejsce
  • 1990 – 6. miejsce
  • 1991 – 5. miejsce
  • 1992Srebrny medal
  • 1993 – 7. miejsce
  • 1994Srebrny medal
  • 1995Złoty medal
  • 1996 – 5. miejsce
  • 1997 – 5. miejsce
  • 1998Srebrny medal
  • 1999Srebrny medal
  • 2000Brązowy medal
  • 2001Srebrny medal
  • 2002 – 4. miejsce
  • 2003 – 5. miejsce
  • 2004 – 6. miejsce
  • 2005 – 7. miejsce
  • 2006Brązowy medal
  • 2007Srebrny medal
  • 2008Brązowy medal
  • 2009 – 5. miejsce
  • 2010 – 6. miejsce
  • 2011Złoty medal
  • 2012 – 4. miejsce
  • 2013 – 4. miejsce
  • 2014Srebrny medal
  • 2015 – 5. miejsce
  • 2016Srebrny medal
  • 2017 – 4. miejsce
  • 2018 – 6. miejsce
  • 2019Złoty medal
  • 2021Srebrny medal
  • 2022Złoty medal
  • 2023 – 7. miejsce

Zastrzeżone numery

edytuj

Fińska federacja hokeja na lodzie zastrzegła numery dwóch byłych zawodników. Koszulki z numerami są wywieszone w hali Hartwall Areena (Helsinki).

Przypisy

edytuj
  1. IIHF - Finland [online], iihf.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  2. Jalonen za Rzihę w SKA Sankt Petersburg - eurosport.interia.pl [online], sport.interia.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  3. News | SKA new coach is Jukka Jalonen [online], ska.ru [dostęp 2024-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-13].
  4. The professor is back [online], iihf.com [dostęp 2024-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-25].
  5. Finland plans future [online], iihf.com [dostęp 2024-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-27].
  6. Lucas Aykroyd: Finns win historic gold in Beijing. iihf.com, 2022-02-20. [dostęp 2022-02-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj