Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2011

Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2011 – 75. edycja mistrzostw świata organizowane przez IIHF, która odbyła się po raz pierwszy na Słowacji. Turniej Elity odbył się w dniach 29 kwietnia-15 maja, a miastami goszczącymi najlepsze drużyny świata były Koszyce i Bratysława.

Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2011
2010 2012
Miejsce finału

Bratysława

Termin

29 kwietnia-15 maja

Liczba drużyn

16

Liczba stadionów

2 (w 2 miastach)

Podium
Pierwsze miejsce

 Finlandia

Drugie miejsce

 Szwecja

Trzecie miejsce

 Czechy

Statystyki indywidualne
Liczba meczów

56

Liczba goli

325 (5,8 na mecz)

MVP

Szwecja Viktor Fasth

Król strzelców

Finlandia Jarkko Immonen
(9 bramek)

Najlepszy bramkarz

Szwecja Viktor Fasth

Najlepszy obrońca

Kanada Alex Pietrangelo

Najlepszy napastnik

Czechy Jaromír Jágr

Czas i miejsce rozgrywania pozostałych turniejów:

 
Samsung-Arena

W tej części mistrzostw uczestniczy 16 najlepszych drużyn na świecie. System rozgrywania meczów jest inny niż w niższych dywizjach. Najpierw odbywają się dwie fazy grupowe, a potem systemem pucharowym 8 drużyn walczy o mistrzostwo. Najgorsze drużyny w pierwszej fazie grupowej grają między sobą systemem każdy z każdym. Dwie drużyny spadają do pierwszej dywizji. Mecze zostaną rozegrane na Słowacji po raz pierwszy w historii.

Hale w których odbyły się zawody to:
Samsung-Arena (o pojemności 10 115 miejsc)
Steel Aréna (o pojemności 8 378 miejsc)

Zawody odbędą się w dniach 29 kwietnia - 15 maja 2011 roku. Pierwsze dwa mecze odbyły się o tej samej godzinie (16:15). W Bratysławie odbył się mecz Niemców oraz Rosjan. W Koszycach jako pierwsi zagrali Szwajcarzy oraz Francuzi. Pierwszą bramkę w turnieju zdobył Niemiec Thomas Greilinger. W meczu pomiędzy Niemcami i Finlandią strzelono najszybszą bramkę mistrzostw. W trzynastej sekundzie meczu do bramki rywali trafił Tuomo Ruutu.

Wybór gospodarza mistrzostw[1]

Państwo Głosy
  Słowacja 70
  Szwecja 20
  Węgry 14

Królem strzelców został Fin Jarkko Immonen zdobywca 9 bramek. Zawodnik ten był również najskuteczniejszy w punktacji kanadyjskiej, w której uzbierał łącznie 12 punktów (9 bramek i 3 asysty). Najlepszym asytetem został Norweg Mathis Olimb, który ośmiokrotnie pomógł kolegom z drużyny zdobyć bramkę[2]. Do piątki gwiazd zaliczono: bramkarza reprezentacji Szwecji Viktora Fastha, obrońców: Szweda Petraska i Czecha Židlickýego oraz napastników: Czecha Jágra, Szweda Berglunda oraz Immonena. MVP turnieju został wybrany Viktor Fasth[3].

Pierwsza dywizja

edytuj

Grupa A

Lp. Drużyna
1   Włochy
2   Węgry
3   Korea Południowa
4   Holandia
5   Hiszpania
-   Japonia

Grupa B

Lp. Drużyna
1   Kazachstan
2   Wielka Brytania
3   Ukraina
4   Polska
5   Litwa
6   Estonia

Pierwotnie w mistrzostwach pierwszej dywizji miało uczestniczyć 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 drużyn. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do mistrzostw świata elity w 2012 roku, zaś najsłabsze drużyny zostały zdegradowane do drugiej dywizji.

Grupa A rozgrywała swoje mecze w węgierskiej stolicy - Budapeszcie. Mecze odbyły się w dniach 17 - 23 kwietnia 2011 roku. W tym turnieju miała uczestniczyć reprezentacja Japonii, jednak Japońska Federacja hokeja na lodzie wycofała się z mistrzostw w związku z katastrofalnym w skutkach tsunami, mające miejsce po trzęsieniu ziemi[4][5]. Z tego względu w mistrzostwach świata I Dywizji brało udział 11 zespołów.

Grupa B rozgrywała swoje mecze w ukraińskiej stolicy - Kijowie. Mecze odbyły się w dniach 17 - 23 kwietnia 2010 roku.
Mecze Polaków:

17 kwietnia 2011 Litwa   1:5   Polska Pałac Sportu, Kijów
18 kwietnia 2011 Polska   8:3   Estonia Pałac Sportu, Kijów
20 kwietnia 2011 Ukraina   4:1   Polska Pałac Sportu, Kijów
21 kwietnia 2011 Polska   2:4   Kazachstan Pałac Sportu, Kijów
23 kwietnia 2011 Polska   2:3   Wielka Brytania Pałac Sportu, Kijów

Druga dywizja

edytuj

Grupa A

Lp. Drużyna
1   Australia
2   Nowa Zelandia
3   Serbia
4   Belgia
5   Meksyk
6   Korea Północna

Grupa B

Lp. Drużyna
1   Rumunia
2   Chorwacja
3   Islandia
4   Chiny
5   Bułgaria
6   Irlandia

W mistrzostwach drugiej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozgrywały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2012 roku, zaś najsłabsze drużyny zostały zdegradowane do trzeciej dywizji.

Grupa A rozgrywała swoje mecze w australijskim mieście Melbourne. Mecze odbyły się w dniach 4 - 10 kwietnia 2011 roku.

Grupa B rozgrywała swoje mecze w chorwackiej stolicy - Zagrzebiu. Mecze odbyły się w dniach 10 - 16 kwietnia 2011 roku.

Trzecia dywizja

edytuj
Lp. Drużyna
1   Izrael
2   RPA
3   Turcja
4   Luksemburg
5   Grecja
6   Mongolia

W tej części mistrzostw pierwotnie miało uczestniczyć 6 zespołów, jednakże reprezentacja Mongolii została wycofana przez Mongolski związek Hokeja na Lodzie z powodów finansowych[6].

Najlepsze dwa zespoły awansowały do drugiej dywizji. Gospodarzem turnieju było miasto Kapsztad w Republice Południowej Afryki.

Zawody odbyły się w dniach od 11 - 17 kwietnia 2011 roku.

Przypisy

edytuj
  1. Victory in the first round. iihf.com. [dostęp 2009-12-14]. (ang.).
  2. Assist Leaders
  3. Media All-Stars
  4. S. Królicki: Japonia wycofuje się z Mistrzostw Świata. hokej.net. [dostęp 2011-04-02]. (pol.).
  5. Japan withdraws from events. iihf.com. [dostęp 2011-03-29]. (ang.).
  6. Mongolia cancels trips. iihf.com. [dostęp 2011-03-31]. (ang.).