Wikipedia

Marcin Kolusz

polski hokeista

Marcin Kolusz (ur. 18 stycznia 1985 w Limanowej) – polski hokeista, reprezentant Polski.

Marcin Kolusz
Ilustracja
Marcin Kolusz w barwach GKS Katowice (2022)
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1985
Limanowa

Obywatelstwo

polska

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik (lewoskrzydłowy) / obrońca

Uchwyt

lewy

Informacje klubowe
Klub

GKS Katowice

Numer w klubie

20

Draft

NHL 2003, numer: 157 (5 runda)
Minnesota Wild

Draft

CHL 2003, numer: 17 (1 runda)
Vancouver Giants

Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera klubowa edytuj

 
Marcin Kolusz w barwach MMKS Podhale Nowy Targ (2011)
 
Marcin Kolusz w barwach Ciarko PBS Bank KH Sanok (2012)
 
Marcin Kolusz w barwach GKS Tychy (2015)
 
Mecz towarzyski Polska-Węgry, 12 kwietnia 2006 (Arena Sanok). We wznowieniu o krążek walczy Marcin Kolusz (nr 26) i Krisztián Palkovics (nr 24). U dołu z nr 19 Gábor Ocskay

Marcin Kolusz rozpoczynał karierę w MMKS Podhale Nowy Targ. Już w wieku 15 lat zadebiutował w barwach Podhala Nowy Targ w ekstralidze, co uczyniło go najmłodszym debiutantem w historii klubu. Dzięki dobrej grze na mistrzostwach świata juniorów w 2003 dostrzegli go łowcy talentów z północnoamerykańskiej ligi NHL i w 2003 został wydraftowany z 157 numerem do klubu Minnesota Wild (jako drugi po Patryku Pyszu nowotarżanin w historii[1]). Wkrótce potem, w drafcie do kanadyjskich rozgrywek juniorskich CHL z 2003 jako napastnik (center względnie lewoskrzydłowy) został wybrany przez klub Vancouver Giants z numerem 17 jako trzeci Polak w historii tej organizacji[2]. W barwach tej drużyny rozegrał sezon 2003/2004 w lidze WHL. Po roku powrócił do Polski. W sezonie 2004/2005 został wybrany przez kibiców Podhala najlepszym zawodnikiem. Następnie podpisał kontrakt z ekstraligowym czeskim klubem HC Oceláři Trzyniec. W pierwszym sezonie początkowo grał w filialnych klubach Trzyńca, w związku z czym ponownie zdecydował się na powrót do Nowego Targu. W sezonie 2006/2007 wywalczył miejsce w podstawowym składzie Oceláři i razem z zespołem zakwalifikował się do ćwierćfinału play-off. Po słabszym sezonie 2007/2008 (jeden strzelony gol) nowy trener Antonín Stavjaňa zrezygnował z jego usług.

W czerwcu 2008 podpisał jednoroczny kontrakt (z opcją przedłużenia o rok) z ekstraligowym słowackim klubem HK ŠKP Poprad[3]. Po rozegraniu 53 spotkań, w których strzelił jedną bramkę i zaliczył 13 asyst, rozwiązał kontrakt z klubem[4] i wrócił na fazę play-off polskiej ligi do Nowego Targu. Rozegrał dwa spotkania w rywalizacji o trzecie miejsce przeciwko Stoczniowcowi Gdańsk, w których strzelił dwa gole i zaliczył asystę. Nie wystąpił w pozostałych meczach rywalizacji o brązowy medal, ponieważ międzynarodowa organizacja hokeja lodzie IIHF uznała jego potwierdzenie do gry w Podhalu za niezgodne z obowiązującymi przepisami[5].

17 marca 2010 wywalczył z Podhalem złoty medal mistrzostw Polski w sezonie 2009/2010. Po wycofaniu drużyny Podhala z rozgrywek PLH, został graczem MMKS Podhale Nowy Targ i w sezonie 2010/2011 zajął z klubem piąte miejsce w rozgrywkach. Po zakończeniu sezonu, w maju 2011 doszedł do porozumienia z klubem KH Sanok w sprawie transferu[6]. Następnie ofertę gry złożyła mu także Cracovia[7], jednak ostatecznie 17 maja podpisał kontrakt z klubem z Sanoka[8]. Zawodnikiem klubu z Sanoka był do końca sezonu 2012/2013.

Od 2013 był graczem drużyny 1928 KTH Krynica[9]. 22 listopada 2013 rozwiązał kontrakt z tymże klubem[10]. Od 23 listopada 2013 reprezentował GKS Tychy[11]. Pod koniec kwietnia 2015 przedłużył kontrakt z klubem o dwa lata[12]. Od maja 2017 ponownie był hokeistą macierzystego Podhala[13]. Przed sezonem PHL 2017/2018 został kapitanem drużyny[14]. Latem 2019 przestał być członkiem drużyny[15][16]. We wrześniu 2019 przeszedł do GKS Katowice[17].

W maju 2020 związał się kontraktem z fińskim klubem Vaasan Sport[18][19]. Po rehabilitacji spowodowanej kontuzją zadebiutował 13 listopada 2020 w rozgrywkach Liiga edycji 2020/2021[20]. Tym samym został drugim w historii Polakiem, grającym w najwyższej lidze fińskiej (pierwszym był Mariusz Czerkawski)[21]. 30 grudnia 2020 ogłoszono rozwiązanie jego kontraktu za porozumieniem stron[22]. Kilka dni później, na początku stycznia 2021 zaanonsowano jego przejście do słowackiej drużyny HK Dukla Michalovce[23]. W sezonie 2020/2021 zdobył z tą drużyn brązowy medal mistrzostw Słowacji[24].

W sierpniu 2021 ogłoszono jego transfer do Podhala[25]. W styczniu 2022 poinformowano, że przedłużył umowę z Podhalem na sezon 2022/2023, a na czas do końca sezonu 2021/2022 został wypożyczony do GKS Katowice[26][27]. Mimo tego w czerwcu 2022 podano do wiadomości, że przedłużył o rok umowę z katowickim klubem[28].

Kariera reprezentacyjna edytuj

Występował w reprezentacji Polski do lat 18 w turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 18 w 2001, 2002, 2003 (Dywizja I), reprezentacji Polski do lat 20 w turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 20 w 2003, 2004, 2005.

Następnie został kadrowiczem seniorskiej reprezentacji Polski. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011 (Dywizja IA), 2012, 2013, 2014 (Dywizja IB), 2015, 2016, 2017, 2018 (Dywizja IA), 2019 (Dywizja IB), 2023 (Dywizja IA). W listopadzie 2011 został mianowany kapitanem reprezentacji Polski przez selekcjonera kadry Wiktora Pysza[29].

W dniu 28 kwietnia 2009 decyzją Wydziału Gier i Dyscypliny PZHL Marcin Kolusz został ukarany roczną dyskwalifikacją oraz karą pieniężną w wysokości 6000 zł[30][31] (sankcja dotyczyła zarówno meczów kadry Polski, jak i meczów ligowych). Kara była spowodowana zajściami, jakie miały miejsce nad ranem dnia 18 kwietnia 2009 (tuż po zakończeniu turnieju Mistrzostw Świata I Dywizji), kiedy to w toruńskim hotelu Mercure Helios doszło do ekscesów i bójki w gronie hokejowej kadry Polski (w ich trakcie Krzysztof Oliwa, ówczesny menadżer kadry złamał Koluszowi nos[32]). Wraz z nim dyskwalifikacją ukarany został biorący udział w incydencie Krystian Dziubiński. W listopadzie 2009 po upływie połowy odbywanej kary, WGiD PZHL przychylił się do wniosku ukaranych i zawiesił na okres 1-go roku dalsze wykonanie kary dyskwalifikacji orzeczonej wobec obu hokeistów, w związku z czym powrócili do gry[33].

Sukcesy edytuj

Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne
Wyróżnienie

Przypisy edytuj

  1. ↑ Sportowepodhale.pl Kolusz i Kapica bez kontraktów, wersja strony z 12 maja 2011.
  2. ↑ CHL Import Draft By Nation: Poland. eliteprospects.com. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
  3. ↑ Sportowefakty.pl, Marcin Kolusz na Słowacji chce odbudować formę, wersja strony z 19 czerwca 2008.
  4. ↑ Hokej.sk, Poprad ukončil spoluprácu s Koluszom, wersja strony z 18 lutego 2009.
  5. ↑ Sportowepodhale.pl Kolusz zagrał i już nie… zagra!, wersja strony z 13 marca 2009.
  6. ↑ Hokej.net Marcin Kolusz zagra w Sanoku, wersja strony z 14 maja 2011.
  7. ↑ Hokej.net Kolusz w Krakowie, czyli jak chwalenie szkodzi, wersja strony z 14 maja 2011.
  8. ↑ Hokej.net Kolusz wybrał Sanok, wersja strony z 17 maja 2011.
  9. ↑ Przed sezonem...1928 KTH Krynica. hokej.net, 2013-09-19. [dostęp 2013-09-20]. (pol.).
  10. ↑ A miało być tak pięknie.... hokej.net, 2013-11-22. [dostęp 2013-11-22]. (pol.).
  11. ↑ Kolusz w „piwnym mieście”. hokej.net, 2013-11-23. [dostęp 2013-11-23]. (pol.).
  12. ↑ „Kolos” zostaje w Tychach. 2015-04-29. [dostęp 2015-04-29].
  13. ↑ Marcin Kolusz wybrał „Szarotki”. hokej.net, 2017-05-05. [dostęp 2017-05-05].
  14. ↑ Przed sezonem... TatrySki Podhale Nowy Targ. hokej.net, 2017-09-09. [dostęp 2017-09-09].
  15. ↑ Maciej Zubek: Kolusz i Zapała odchodzą z Podhala. Będą kolejni?. hokej.net, 2019-08-07. [dostęp 2019-09-03].
  16. ↑ Maciej Zubek: Kolusz: Jestem w kropce. hokej.net, 2019-08-30. [dostęp 2019-09-03].
  17. ↑ Dwóch nowych zawodników w GieKSie. hokej.gkskatowice.eu, 2019-09-10. [dostęp 2019-09-12].
  18. ↑ PUOLAN MAAJOUKKUELEGENDA SPORTIIN. vaasavaasansport.finsport.fi, 2020-05-27. [dostęp 2020-05-27]. (fiń.).
  19. ↑ Radosław Kozłowski: Hit transferowy! Kolusz zmienia PHL na fińską Liigę. hokej.net, 2020-05-27. [dostęp 2020-05-27].
  20. ↑ Radosław Kozłowski: Marcin Kolusz zadebiutował w fińskiej ekstraklasie. hokej.net, 2020-11-13. [dostęp 2020-11-16].
  21. ↑ Sport pestasi liigahistorian toisen puolalaisen − maajoukkuekonkari Marcin Kolusz Vaasaan. jatkoaika.com, 2020-05-27. [dostęp 2020-11-16]. (fiń.).
  22. ↑ MARCIN KOLUSZ EI JATKA SPORTIN RIVEISSÄ. vaasansport.fi, 2020-12-30. [dostęp 2021-01-07]. (fiń.).
  23. ↑ Na skúšku prichádza poľský reprezentant Marcin Kolusz. hkduklamichalovce.sk, 2021-01-04. [dostęp 2021-01-07]. (słow.).
  24. ↑ Predstaviteľov nášho klubu privítal primátor mesta. hkduklamichalovce.sk, 2021-04-28. [dostęp 2021-05-22]. (słow.).
  25. ↑ Marcin Spyrła: Powrót Kolusza! Kolejny wychowanek z kontraktem!. podhalenowytarg.pl, 2021-08-12. [dostęp 2021-08-19].
  26. ↑ Maciej Zubek: Zaraz wracam. hokej.nethokej.net, 2022-01-12. [dostęp 2022-01-14].
  27. ↑ Marcin Kolusz wzmacnia GKS Katowice. hokej.net, 2022-01-14. [dostęp 2022-01-14].
  28. ↑ Radosław Kozłowski: Kolusz zostaje w Katowicach. "Będziemy mogli liczyć na jego olbrzymie doświadczenie". hokej.net, 2022-06-15. [dostęp 2022-09-19].
  29. ↑ Nowiny24.pl Hokeista Kolusz: najwyższą formę przygotuję na play-off, wersja strony z 24 listopada 2011.
  30. ↑ Pzhl.org.pl PZHL: Kary WGiD za incydenty w Toruniu wersja strony z 22 września 2009.
  31. ↑ Tygodnikpodhalanski.pl Kolusz i Dziubiński zawieszeni na rok, wersja strony z 14 maja 2011.
  32. ↑ Hokej.net Tajemnice upojnej nocy, wersja strony z 22 marca 2012.
  33. ↑ Sportowepodhale.pl Jest decyzja w sprawie Kolusza i Dziubińskiego, wersja strony z 14 maja 2011.
  34. ↑ Medal mistrzostw Polski za sezon 2019/2020 został przyznany w sposób uznaniowy po tym jak rozgrywki w tej edycji ligowej zostały przerwane i nieukończone z powodu pandemii COVID-19.
  35. ↑ a b Goal Scoring Leaders [online], www.iihf.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-29].
  36. ↑ a b Assist Leaders [online], www.iihf.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-29].
  37. ↑ a b Best Scorers [online], www.iihf.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-29].
  38. ↑ Championnats du monde 2002 des moins de 18 ans [online], www.passionhockey.com [dostęp 2020-07-09].
  39. ↑ a b Goal Scoring Leaders [online], www.iihf.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-29].
  40. ↑ a b Assist Leaders [online], www.iihf.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-29].
  41. ↑ a b Best Scorers [online], www.iihf.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-26].
  42. ↑ Championnats du monde de hockey sur glace 2003 des moins de 18 ans [online], www.passionhockey.com [dostęp 2020-07-09].
  43. ↑ http://web.archive.org/web/20061021231316/http://www.iihf.com/Hydra/Tournaments/output/W20IIA/hydra.iihf.com/data/iihf/output/xml/11/IHM011Z991_85C_1_0.pdf
  44. ↑ http://web.archive.org/web/20061021231247/http://www.iihf.com/Hydra/Tournaments/output/W20IIA/hydra.iihf.com/data/iihf/output/xml/11/IHM011Z991_85D_1_0.pdf
  45. ↑ http://web.archive.org/web/20061021231517/http://www.iihf.com/Hydra/Tournaments/output/W20IIA/hydra.iihf.com/data/iihf/output/xml/11/IHM011Z991_85B_1_0.pdf
  46. ↑ http://web.archive.org/web/20061021231350/http://www.iihf.com/Hydra/Tournaments/output/W20IIA/hydra.iihf.com/data/iihf/output/xml/11/IHM011Z991_85G_1_0.pdf
  47. ↑ Best Players of Each Team Selected by Coaches. iihf.com, 26 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-27]. (ang.).
  48. ↑ http://stats.iihf.com/Hydra/472/IHM472000_85D_6_0.pdf
  49. ↑ http://stats.iihf.com/Hydra/472/IHM472000_85B_6_0.pdf
  50. ↑ http://stats.iihf.com/Hydra/472/IHM472000_98_1_0.pdf
  51. ↑ Starchenko MVP – WMIA – International Ice Hockey Federation IIHF.
  52. ↑ http://stats.iihf.com/Hydra/472/IHM472000_85J_1_0.pdf
  53. ↑ http://stats.iihf.com/Hydra/565/IHM565000_85C_6_0.pdf
  54. ↑ http://stats.iihf.com/Hydra/565/IHM565000_85B_7_0.pdf
  55. ↑ http://reports.iihf.hockey/Hydra/638/IHM638000_85F_15_0.pdf
  56. ↑ IIHF - statistics 2019 IIHF ICE HOCKEY WORLD CHAMPIONSHIP Division I, Group B [online], www.iihf.com [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  57. ↑ IIHF - statistics 2019 IIHF ICE HOCKEY WORLD CHAMPIONSHIP Division I, Group B [online], www.iihf.com [dostęp 2019-05-07] (ang.).
  58. ↑ Nowiny24.pl Krzysztof Ignaczak zwycięzcą 53. Plebiscytu na 10 Najlepszych Sportowców Podkarpacia w 2012 roku, wersja strony z 9 lutego 2013.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marcin_Kolusz&oldid=71328332”