Republikańska Partia Pracy i Sprawiedliwości

białoruska partia polityczna

Republikańska Partia Pracy i Sprawiedliwości (biał. Рэспубліканская партыя працы і справядлівасці[a], Respublikanskaja partyja pracy i sprawiadliwasci, ros. Республиканская партия труда и справедливости, Riespublikanskaja partija truda i sprawiedliwosti) – proprezydencka i prorosyjska partia polityczna na Białorusi.

Republikańska Partia Pracy i Sprawiedliwości
Рэспубліканская партыя працы і справядлівасці
Państwo

 Białoruś

Skrót

RPPS

Lider

Aliaksandr Sciapanau[1]

Data założenia

26 czerwca 1993

Adres siedziby

Zaułek Kaliningradzki 17, pok. 21
220012 Mińsk

Ideologia polityczna

proprezydencka, prorosyjska

Obecni posłowie
3/110
Obecni senatorowie
0/64
Strona internetowa

Struktura i program

edytuj

Przewodniczącym partii jest Aliaksandr Sciapanau[1], a organem kierowniczym – Rada Polityczna (Palitsawiet). Deklarowanym celem jest stworzenie społeczeństwa dobrobytu i sprawiedliwości socjalnej[2].

Partia w swoim programie opowiada się za wzmocnieniem i rozwojem stosunków związkowych z Federacją Rosyjską[3]. W listopadzie 2004 roku opublikowana została Odezwa do narodu rosyjskiego, podpisana przez przewodniczących szeregu partii proprezydenckich, w tym Republikańskiej Partii Pracy i Sprawiedliwości. W dokumencie tym sygnatariusze jednoznacznie poparli integrację Białorusi i Rosji, w ostrych słowach krytykując Zachód i siły prozachodnie w kraju[4].

8 września 2004 roku przywódca partii wraz z liderami innych ugrupowań proprezydenckich w specjalnej odezwie poparł inicjatywę Alaksandra Łukaszenki, by zorganizować referendum na temat zniesienia ograniczenia liczby kadencji prezydenta[5].

Historia

edytuj

Partia została utworzona 26 czerwca 1993 roku, zarejestrowana 19 sierpnia 1993 roku. Pomyślnie przeszła obowiązkową ponowną rejestrację 18 czerwca 1999 roku[2]. W wyborach parlamentarnych uzyskiwała następujące wyniki:

Zdaniem białoruskiego historyka Ihara Lalkoua, ugrupowanie należy do tzw. partii-fantomów, których działalność ogranicza się do pracy ich liderów i pewnej szczątkowej aktywności w czasie kampanii wyborczych. We wszystkich aspektach życia społeczno-politycznego popiera ono stanowisko prezydenta Alaksandra Łukaszenki[10]. Według działacza demokratycznego Alaksandra Piatkiewicza jest to jedna z „nadwornych partii”, które konsekwentnie popierają działania Łukaszenki, obsługują ideologiczne potrzebny reżimu(inne języki). Jego zdaniem partia nie dąży do zdobycia władzy, a jej istnienie służy głównie przykryciu dyktatury[5].

  1. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywne formy zapisu:
    • według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Рэспубліканская партыя працы і справядлівасьці (czyt. Respublikanskaja partyja pracy i sprawiadliwaści);
    • przy użyciu białoruskiej łacinki: Respublikanskaja partyja pracy i spraviadlivasci lub Respublikanskaja partyja pracy i spraviadlivaści.
  2. Wybory zostały uznane przez OBWE za niedemokratyczne. Patrz: Republic of Belarus – Parliamentary Elections 17 October 2004 – OSCE/ODIHR Election Observation Mission Final Report. Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka, 2004-12-09. [dostęp 2012-09-09]. (ang.)..

Przypisy

edytuj
  1. a b Заднепряный исключен из членов Республиканской партии труда и справедливости
  2. a b Swiedienija o politiczeskich partiach, zariegistrirowanych w Riespublikie Biełaruś. Ministerstwo Sprawiedliwości Republiki Białorusi. [dostęp 2012-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-20)]. (biał.).
  3. Programma partii. Republikańska Partia Pracy i Sprawiedliwości. [dostęp 2012-09-09]. (ros.).
  4. Biełorusskije obszczestwiennyje objedinienija priniali obraszczenije k Rossijskoj obszczestwiennosti. Diełowaja Pressa, 2004-11-17. [dostęp 2012-09-09]. (ros.).
  5. a b Alaksandr Piatkiewicz: Razbureńnie manapolii KPSS i paczatak farmawańnia szmatpartyjnaj systemy. W: Palitycznaja... s. 1177.
  6. BELARUS Parliamentary Chamber: Verkhovny Soviet. Unia Międzyparlamentarna. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
  7. BELARUS Parliamentary Chamber: Verkhovny Soviet. Unia Międzyparlamentarna. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
  8. BELARUS Parliamentary Chamber: Palata Predstaviteley. Unia Międzyparlamentarna. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
  9. BELARUS Palata Predstaviteley (House of Representatives). Unia Międzyparlamentarna. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
  10. Ihar Lalkou: UE w programach białoruskich partii politycznych. W: Białoruś − w stronę... s. 127–136.

Bibliografia

edytuj