Rhinophisrodzaj węży z rodziny tarczogonowatych (Uropeltidae).

Rhinophis[1]
Hemprich, 1820[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – R. sanguineus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

lepidozaury

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Nadrodzina

Uropeltoidea

Rodzina

tarczogonowate

Rodzaj

Rhinophis

Typ nomenklatoryczny

Typhlops oxyrhynchus Schneider, 1801

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg wstępowania edytuj

Rodzaj orientalny, endemiczny dla subkontynentu indyjskiego, gdzie płazy te zamieszkują Ghaty Zachodnie w południowych Indiach i Sri Lankę[5][6].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

  • Rhinophis: gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos „nos, pysk”[7]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[8].
  • Mytilia: J.E. Gray nie wyjaśnił etymologii nazwy rodzajowej[4]. Gatunek typowy: Mytilia templetonii J.E. Gray, 1858 (Rhinophis blythii Kelaart, 1853).

Taksonomia i podział systematyczny edytuj

Rodzaj Rhinophis został wprowadzony w 1820 roku przez Wilhelma Friedricha Hempricha[6]. Gatunkiem typowym wyznaczył on Typhlops oxyrhynchus, opisanego w 1801 roku przez Johanna Gottloba Theaenusa Schneidera[9].

Według pracy Gowera i Maduwage z 2011 roku rodzaj ten liczy około 13 gatunków[6]. The Reptile Database redakcji Petra Uetza i Jiriego Hoška podaje 14 następujących gatunków[10]:

Pyron i współpracownicy (2016) dodatkowo zaliczają do rodzaju Rhinophis gatunki Rhinophis melanogaster (Gray, 1858) i Rhinophis phillipsi (Nicholls, 1929) (we wcześniejszych publikacjach zaliczane do rodzaju Uropeltis), a także Rhinophis saffragamus (Kelaart, 1853), we wcześniejszych publikacjach znany pod nazwą Pseudotyphlops philippinus (Müller, 1832)[11].

Taki sam podział (plus jeden gatunek opisany w 2017 roku) uznaje inna baza autorstwa Petera Uetza, Jakoba Hallermanna i Jiriego Hoska wymieniając 20 gatunków z tego rodzaju[12]:

Przypisy edytuj

  1. Rhinophis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. W. Hemprich: Grundriss der Naturgeschichte fur hohere Lehranstalten. Berlin: August Rücker, 1820, s. 119. (niem.).
  3. E.F. Kelaart. Descriptions of new or little-known species of Reptiles collected in Ceylon. „The Annals and Magazine of Natural History”. Second Series. 13, s. 28, 1854. (ang.). 
  4. a b J.E. Gray. On a new genus and several new species of Uropeltidae in the collection of the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 26, s. 261, 1858. (ang.). 
  5. R. W. McDiarmid, J. A. Campbell, T. Touré: Snake Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference. T. I. Herpetologists' League, 1999. ISBN 1-893777-00-6 (seria), ISBN 1-893777-01-4 (tom).
  6. a b c David Gower, Kalana Maduwage. Two new species of Rhinophis Hemprich (Serpentes: Uropeltidae) from Sri Lanka. „Zootaxa”. 2881, s. 51 – 68, 2011. Magnolia Press. [dostęp 2015-01-30]. (ang.). 
  7. Jaeger 1944 ↓, s. 197.
  8. Jaeger 1944 ↓, s. 194.
  9. Peter Uetz, Jakob Hallermann, Jiri Hosek: Rhinophis oxyrrhynchus. [w:] The Reptile Database [on-line]. [dostęp 2018-03-24].
  10. P. Uetz, J. Hošek: Rhinophis. [w:] The Reptile Database (Catalogue of Life: 22nd December 2014) [on-line]. [dostęp 2015-01-30].
  11. Robert Alexander Pyron, Sumaithangi Rajagopalan Ganesh, Amit Sayyed, Vivek Sharma, Van Wallach i Ruchira Somaweera. A catalogue and systematic overview of the shield-tailed snakes (Serpentes: Uropeltidae). „Zoosystema”. 38 (4), s. 453–506, 2016. DOI: 10.5252/z2016n4a2. (ang.). 
  12. Peter Uetz, Jakob Hallermann, Jiri Hosek: Genus: Rhinophis. [w:] The Reptile Database [on-line]. [dostęp 2015-01-30].

Bibliografia edytuj