Rohrbach Ro XII
Rohrbach Ro XII Roska – projekt ciężkiego bombowca niemieckiego z końca lat 20. XX wieku. Samolot został zaprojektowany w zakładach Rohrbach Metall-Flugzeugbau, ale nie spełniał założeń Heereswaffenamt (Departament Armii ds. Uzbrojenia) i nie wszedł do produkcji seryjnej.
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Rohrbach Metall-Flugzeugbau |
| Typ |
ciężki bombowiec |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Historia | |
| Liczba egz. |
0 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
4 x silnik rzędowy |
| Moc |
600 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
38,30/43,05 m |
| Długość |
20,50/21,60 m |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
260 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Reichsverkehrsministerium | |
Historia edytuj
W 1926 sekcja lotnicza Heereswaffenamt sformułowana założenia techniczne na czterosilnikowy, nocny bombowiec[1]. Zamówienie zatytułowane „Wa 6, Nr. 772/3/27 Gekadoz-Z” nazywane było popularnie jako „Gronabo” (Großer Nachtbomber - duży nocny bombowiec)[1]. Według założeń Heereswaffenamt miał być to duży, czterosilnikowy samolot ze skrzydłami wolnonośnymi o prędkości maksymalnej wynoszącej przynajmniej 320 km/h na wysokości 5000 metrów[1].
Do konkursu na nowy samolot zostały zaproszone trzy firmy - Dornier, Junkers i Rohrbach[1]. W zakładach Rohrbacha powstał projekt Ro XII Roska, a w późniejszym czasie w zakładach Dorniera powstał Projekt P 33 wyprodukowany jako Dornier Do 19, w Junkersie zaprojektowano bombowiec Ju 89, a w[1].
Ro XII miał konstrukcję konwencjonalną, całkowicie metalową, ze skrzydłami w układzie średniopłata i podwoziem stałym[2].
W zależności od źródeł rozmiary samolotu określane są następująco - rozpiętość skrzydeł 38,30/43,05 m i długość 20,50/21,60 m[2]. Samolot miał być napędzany czterema silnikami rzędowymi o mocy 600 KM[2]. Z powodu zbyt niskiej mocy silników prędkość maksymalna samolotu była szacowana na 260 km/h i nie spełniał on założeń konkursu[2]. W zakładach Rohrbacha powstał tylko jeden model samolotu i w maju 1927 Heereswaffenamt anulował dalszy kontrakt rozwojowy na konstrukcję ten maszyny[2].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Dieter Herwig: Luftwaffe Secret Projects - Strategic Bombers 1935-1945. Midland Publishing, 2000. ISBN 1-85780-092-3.