Roman Krukowski
Roman Stanisław Krukowski (ur. 9 sierpnia 1884 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 15 sierpnia 1961 w Tuszynku) – polski pracownik samorządowy, działacz społeczny, poseł na Sejm IV kadencji (1935-1938) w II Rzeczypospolitej, członek władz Obwodu Warszawa-Południe Obozu Zjednoczenia Narodowego w 1939 roku[1].
 Roman Krukowski około 1935 roku | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł na Sejm IV kadencji (II Rzeczypospolitej) | |
| Okres | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Ukończył siedem klas gimnazjum w Piotrkowie, został usunięty z gimnazjum za udział w strajku szkolnym w 1905 roku. Był członkiem SDKPiL, za swą działalność został zesłany w głąb Rosji, skąd zbiegł do Lwowa, gdzie podjął studia w 1907 roku na tamtejszym uniwersytecie. Nie ukończywszy pierwszego roku został usunięty z granic Austro-Węgier, w 1908 roku udał się do Szwajcarii, skąd przyjechał do Warszawy i został urzędnikiem Zarządu Miejskiego (od 1911 roku do 1934 roku, awansując do stanowiska kierownika sekcji budżetowej Dyrekcji Wodociągów i Kanalizacji).
Był ochotnikiem w wojnie polsko-bolszewickiej.
Pełnił wiele funkcji społecznych, był m.in.: prezesem Zrzeszenia Związków Zawodowych Pracowników Miejskich RP, prezesem Rady Naczelnej Związków Pracowników Samorządowych m.st. Warszawy i Centralnej Rady Pracowniczej.
Był też redaktorem czasopisma „Pracownik Miejski” i radnym m.st. Warszawy.
W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935-1938) 15 605 głosami z okręgu nr 4, obejmującego obwody nr VIII, XI, XVI i XXIII Warszawy. W kadencji tej pracował w komisjach: administracyjno-samorządowej i skarbowej. W marcu i październiku 1936 roku był wybierany do specjalnej komisji do rozważenia projektu ustawy o upoważnieniu Prezydenta RP do wydawania dekretów[2][3].
W czasie II wojny światowej, w latach 1939–1942 był członkiem konspiracyjnego komitetu Związku Zawodowego Pracowników Miejskich m. Warszawy. Po II wojnie światowej, w latach 1946–1947 pracował jako starszy księgowy w hucie „Feniks” w Piotrkowie Trybunalskim, od 1947 roku – w Piotrkowskich Zjednoczonych Zakładów Szklarskich (od 1956 roku pod nazwą Zakłady Szklarskie „Hortensja”, a później Huta Szkła Gospodarczego Hortensja) w Piotrkowie Trybunalskim, gdzie w 1957 roku był starszym księgowym. Należał do TPPR, Związku Weteranów Rewolucji 1905 i Klubu Literackiego ZAiKS[3].
Odznaczenia edytuj
- Brązowy (?) Krzyż Zasługi (przed 1939 rokiem)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1957)[3].
Życie prywatne edytuj
Był synem Stanisława i Zofii z domu Wołłowicz. Ożenił się z Janiną Dąbrowską. Miał brata Stefana i siostry: Helenę, Janinę, Marię, Stanisławę i Zofię[3].
Przypisy edytuj
- ↑ [Inc.: Podajemy do wiadomości, że zgodnie z instrukcją Okręgu Stołecznego Obozu Zjednoczenia Narodowego został utworzony z dniem 1 kwietnia b.r. Obwód O.Z.N. Warszawa-Południe, obejmujący teren Starostwa Grodzkiego Warszawa-Południe...] : Warszawa, maj 1939 r.
- ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 99.
- ↑ a b c d Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Roman Krukowski. [dostęp 2012-07-08].