Rudaczek panamski[3] (Selasphorus ardens) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae), podrodziny kolibrów (Trochilinae). Występuje endemicznie w zachodnio-centralnej Panamie. Zagrożony wyginięciem. Monotypowy[4][5].

Rudaczek panamski
Selasphorus ardens[1]
Salvin, 1870
Ilustracja
Samiec; fragment ryciny z 1902, autor: John Gerrard Keulemans
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

krótkonogie

Rodzina

kolibrowate

Podrodzina

kolibry

Plemię

Mellisugini

Rodzaj

Selasphorus

Gatunek

rudaczek panamski

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Taksonomia

edytuj

Po raz pierwszy gatunek opisał Osbert Salvin w 1870. Przydzielił mu nazwę Selasphorus ardens[4]. Jest ona obecnie (2020) akceptowana przez Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny, który uznaje rudaczka panamskiego za gatunek monotypowy[5]. Najbliżej spokrewniony jest prawdopodobnie rudaczek malutki (S. scintilla)[4].

Morfologia

edytuj

Długość ciała rudaczka panamskiego to około 7 cm[4]. Daniel Giraud Elliot podał następujące wymiary (oryginalnie w calach): długość skrzydła 38 mm (1,5 cala), ogona 32 mm (1,25 cala), dzioba 9,5 mm (0,375 cala)[6]. Krótki dziób rudaczka panamskiego jest prosty, ma barwę czarną[4]. Według Elliota samiec posiada ciemny, brązowozielony wierzch ciała, a kantarek i pokrywy uszne ma rdzawe, z czego te drugie przemieszane z czarnym. Gardło połyskujące, o barwie pomiędzy czerwoną a ametystową (oryg. amethystine-red). Pierś, środek brzucha i pokrywy podogonowe przybierają barwę białą. Boki ciemnozielone. Sterówki fioletowoczarne. W środkowej parze obie chorągiewki, a w pozostałych parach jedynie zewnętrzne chorągiewki, posiadają rude obrzeżenia. Skrzydła fioletowobrązowe. U samicy wierzch ciała brązowozielony, pióra po bokach niższej części grzbietu i na kuprze mają rdzawe krawędzie. Na białym gardle są widoczne brązowe kropki. Pierś biała, reszta spodu ciała płowa. Środkowe sterówki brązowozielone, zewnętrzne płowe z czarnym paskiem przebiegającym przez środek każdej z nich. Dziób czarny, podobnie jak u samca[6].

Zasięg występowania

edytuj

Rudaczek panamski występuje na obszarze 1,5 tys. km² w zachodnio-centralnej Panamie, gdzie zasiedla pasmo Serranía de Tabasará (wschodnia prowincja Chiriquí i Veraguas). Być może występuje także na wyżynach półwyspu Azuero. Słabo poznany i prawdopodobnie nieliczny ptak[7].

Ekologia

edytuj

O głosie, pożywieniu i rozrodzie brak informacji (2015). Gatunek stwierdzany był pomiędzy 750 a 1800 m n.p.m. na polanach i skrajach lasów[4]. Na wymienionych obszarach przebywa w zakrzewieniach[7].

Status i zagrożenia

edytuj

IUCN uznaje gatunek za zagrożony wyginięciem od 2013 (EN, Endangered). Wcześniej, w latach 1994–2012 ptak otrzymywał rangę narażonego (VU, Vulnerable). Zagrożeniem dla gatunku jest wycinka lasów. Mimo że może żyć w lesie wtórnym lub już niszczonym przez człowieka, nie jest w stanie przetrwać na obszarze całkowicie wylesionym na rzecz pastwiska. Cały obszar Serranía de Tabasará zagrożony jest wyrębem pod plantacje kawy, pastwiska dla bydła, nadużywaniem pestycydów i pożarami. Gatunek zasiedla dwa obszary uznane za ostoje ptaków IBACerro Santiago i Park Narodowy Santa Fé, utworzony w 2001[7].

Przypisy

edytuj
  1. Selasphorus ardens, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Selasphorus ardens, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Mellisugini Gray,GR, 1848 (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-24].
  4. a b c d e f Stiles, F.G. & Boesman, P.: Glow-throated Hummingbird (Selasphorus ardens). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) (2014). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 1999. [zarchiwizowane z tego adresu (28 czerwca 2015)].
  5. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hummingbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-24]. (ang.).
  6. a b John Gould: A monograph of the Trochilidae, or family of humming-birds. 1887, s. Plate 31 [tekst].
  7. a b c Glow-throated Hummingbird Selasphorus ardens. BirdLife International. [dostęp 2015-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 lipca 2015)].

Linki zewnętrzne

edytuj