Ryōsuke Nunoi

tenisista japoński

Ryōsuke Nunoi (jap. 布井良助 Nunoi Ryōsuke; ur. 18 stycznia 1909 w Kobe, zm. 21 lipca 1945 w Mjanma)japoński tenisista, finalista Wimbledonu w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Ryōsuke Nunoi
Ilustracja
Państwo

 Japonia

Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1909
Kobe

Data i miejsce śmierci

21 lipca 1945
Mjanma

Gra pojedyncza
Australian Open

QF (1932)

Roland Garros

3R (1933)

Wimbledon

2R (1933)

US Open

4R (1933)

Gra podwójna
Wimbledon

F (1933)

W czasie II wojny światowej służył w armii. Krótko przed kapitulacją Japonii popełnił samobójstwo.

Kariera tenisowa edytuj

W 1933 doszedł do finału Wimbledonu w deblu, występując w parze z Jirō Satō. W decydującym meczu pierwsi wielkoszlemowi finaliści z Japonii nie sprostali obrońcom tytułu, Francuzom Jeanowi Borotrze i Jacques'owi Brugnonowi 6:4, 3:6, 3:6, 5:7. Nunoi, prywatnie zaprzyjaźniony z Satō, był od niego dużo słabszym singlistą, jednak pokonał go w jednym z finałów narodowych mistrzostw Japonii.

W 1932 Nunoi doszedł do ćwierćfinału mistrzostw Australii, przegrywając 6:3, 5:7, 4:6, 1:6 z Jackiem Crawfordem (późniejszym triumfatorem turnieju). Najbardziej aktywnie w turniejach międzynarodowych Japończyk uczestniczył w 1933, kiedy doszedł do III rundy mistrzostw Francji (pokonał Adriana Quista 2:6, 2:6, 6:1, 6:1, 6:4, przegrał z Marcelem Bernardem 2:6, 4:6, 3:6), II rundy Wimbledonu oraz IV rundy mistrzostw USA (przegrał 5:7, 2:6, 3:6 z Frankiem Shieldsem). Również w 1933 występował w reprezentacji Japonii w Pucharze Davisa, zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej (z Jirō Satō), przyczyniając się do awansu drużyny do półfinału strefy europejskiej (sic). W ćwierćfinale Japończycy pokonali Niemców (Nunoi zdobył jeden punkt singlowy i deblowy, w drugim singlu w pięciu setach przegrał z Gottfriedem von Crammem), natomiast w półfinale nie sprostali Australijczykom (Nunoi przegrał z Crawfordem, w deblu w parze z Sato z Crawfordem i Quistem, a pokonał Viva McGratha). Łączny bilans występów Nunoi w Pucharze Davisa to 9 zwycięstw i 3 porażki.

Finały w turniejach wielkoszlemowych edytuj

Gra podwójna (0–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1933 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Jirō Satō   Jean Borotra
  Jacques Brugnon
6:4, 3:6, 3:6, 5:7

Bibliografia edytuj