Rymosze (okręg wileński)

Rymosze[2] (lit. Rimašiai) − wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie solecznickim, w gminie Paszki, 2 km na południowy zachód od Paszek, zamieszkana przez 42 ludzi.

Rymosze
Rimašiai
Ilustracja
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Rejon

solecznicki

Gmina

Paszki

Populacja (2001)
• liczba ludności


42[1]

Położenie na mapie rejonu solecznickiego
Mapa konturowa rejonu solecznickiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Rymosze”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Rymosze”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Rymosze”
Ziemia54°14′21″N 25°36′32″E/54,239167 25,608889

Historia

edytuj

W czasach zaborów wieś w okręgu wiejskim Stołgany, w gminie Dziewieniszki, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 liczyła 104 mieszkańców w 7 domach, należała do dóbr Daubuciszki, własność Umiastowskich[3]. Pod koniec XIX wieku wieś i zaścianek liczyły 98 mieszkańców[4].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Dziewieniszki.

W 1931 w 19 domach zamieszkiwało 110 osób[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Dziewieniszkach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Holszanach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Dziewieniszkach[6].

Przypisy

edytuj
  1. Spis powszechny 2001
  2. Mapy Wojskowego Instytutu Geograficznego "LIPNISZKI P32 S41", Warszawa, 1926. mapywig.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-26)].
  3. Rymosze, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 98.
  4. Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 231
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 31.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1490.