SECOR 7 (ang. SEquential COllation of Range) – amerykański wojskowy satelita geodezyjny, którego zadaniem było określanie dokładnych współrzędnych geograficznych trudno dostępnych rejonów Ziemi. Stanowił część programu SECOR. Wraz z satelitą ERS 15, stanowił ładunek dodatkowy misji MIDAS 11. Satelita znany był także jako EGRS 6 (Electronic & Geodetic Ranging Satellite).

SECOR 7
Ilustracja
Inne nazwy

EGRS 7

Indeks COSPAR

1966-077B

Indeks NORAD

S02411

Zaangażowani

US Air Force, ARPA

Rakieta nośna

Atlas SLV-3 Agena D

Miejsce startu

Vandenberg, USA

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

3673 km

Apogeum

3697 km

Okres obiegu

167,5 min

Nachylenie

89,8°

Czas trwania
Początek misji

19 sierpnia 1966[1] 19:26 UTC

Wymiary
Masa całkowita

18 kg

Budowa i działanie

edytuj
 
Start rakiety Atlas Agena D z satelitą MIDAS 11, 19 sierpnia 1966 roku, gdzie ładunkiem dodatkowym był satelita SECOR 7.

Satelity SECOR należały do amerykańskiej wojskowej jednostki USAETL (U.S. Army Engineer Topographic Laboratories). Zostały zbudowane przez firmę Cubic Corporation. Celem programu SECOR było opracowanie technologii służących do dokładnego określania współrzędnych geograficznych trudno dostępnych obszarów Ziemi. Metoda określania współrzędnych geograficznych polegała na współpracy z satelitą 4 naziemnych, mobilnych punktów kontrolnych, z których wysyłano do satelity sygnały radiowe, a następnie po przetworzeniu ponownie je odbierano. Dokładne współrzędne trzech punktów musiały być znane, aby określić nieznane współrzędne czwartego punktu[2]. W praktyce działanie satelity polegało na wyznaczaniu współrzędnych topograficznych nowych punktów, które były oddalone od zbadanych i opisanych już punktów od 160 do 4800 kilometrów. Podczas trwania programu, na orbicie miał przebywać przynajmniej jeden działający satelita tego typu[3].

Satelita, którego większość komponentów zbudowana była z aluminium, miał kształt sześcianu, na którego bokach zamontowano służące do wytwarzania energii elektrycznej ogniwa słoneczne. Wnętrze satelity zawierało, poza bateriami do magazynowania energii elektrycznej, także nadajnik radiowy TR-30A wyposażony w tranzystory. Na zewnątrz satelity umieszczono dziewięć zbudowanych ze stalowych prętów anten.[4].

Doświadczenia zdobyte przy budowie i działaniu satelitów programu SECOR przyczyniły się do opracowania satelitów nawigacyjnych GPS[3].

Misja rozpoczęła się 19 sierpnia 1966 roku, kiedy rakieta Atlas Agena D wyniosła z kosmodromu Vandenberg na niską orbitę okołoziemską trzy satelity, wśród których był SECOR 7. Po znalezieniu się na orbicie SECOR 7 otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-077B[3]. Z powodu zakłóceń w działaniu nadajnika radiowego, a także zrywaniu łączności z naziemnymi stacjami, tracono około połowę danych wysyłanych przez satelitę[3].

Satelita pozostaje na orbicie, której parametry to 3673 km w perygeum i 3716 km w apogeum[2].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Geodetic SECOR Satellite. dtic mil. [dostęp 2017-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-09)]. (ang.).
  • Gunter Krebs: SECOR 1,2,3.... Gunter's Space Page. [dostęp 2017-09-02]. (ang.).
  • Mark Wade: SECOR. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-09-02]. (ang.).
  • Jonathan McDowell: Master Launch Log. Jonathan's Space Home Page. [dostęp 2021-05-18]. (ang.).
  • SECOR 7. [w:] NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2021-05-18]. (ang.).
  • Trajectory details 1966 77B. [w:] NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2021-05-18]. (ang.).