SMS Turulaustro-węgierski niszczyciel z początku XX wieku. Siódma jednostka typu Huszár. Okręt wyposażony w cztery opalane węglem kotły parowe typu Yarrow. Okręt przetrwał I wojnę światową i po jej zakończeniu został przekazany Włochom. Złomowany w 1920 roku.

SMS „Turul”
Ilustracja
„Ulan” – okręt bliźniaczy SMS „Turul”
Klasa

niszczyciel

Typ

Huszár

Historia
Stocznia

Danubius Werft, Fiume

Położenie stępki

27 lipca 1907

Wodowanie

9 października 1908

 K.u.K. Kriegsmarine
Wejście do służby

31 grudnia 1908

Wycofanie ze służby

1918

Los okrętu

złomowany 1920

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 389,4 t
pełna: 414 t

Długość

na linii wodnej: 67,1 m
pełna: 68,4 m

Szerokość

6,3 m

Zanurzenie

1,9 m

Napęd
4 kotły parowe Yarrow
maszyny parowe VTE
2 śruby napędowe
6 000 ihp
Prędkość

28,4 węzła

Uzbrojenie
1 x armata okrętowa 66 mm L/45
7 x armata okrętowa 47 mm L/44 (do 1912-13)
5 x armata okrętowa 66 mm L/30 (od 1912-13)
2 x wyrzutnia torped kal. 450 mm
Załoga

65-70

Bibliografia edytuj

  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.