Satet

bóstwo staroegipskie
(Przekierowano z Satis)

Satet (Setet) (egip. Sṯt, gr. Sátis Σάτις) – w mitologii egipskiej bogini wód i katarakt nilowych[1].

Satet
Sṯt
bogini katarakt nilowych i Elefantyny
Ilustracja
Głowa bogini Satet (płaskorzeźba z XV w. p.n.e., w zbiorach Muzeum Luwru)
Inne imiona

Setet, Setyt

Występowanie

mitologia egipska

Przydomek

Pani Elefantyny

Atrybuty

korona Górnego Egiptu z dwoma rogami antylopy

Wcielenie zwierzęce

antylopa

Teren kultu

starożytny Egipt

Rodzina
Mąż

Chnum

Dzieci

Anuket

Przypuszczalnie czczona była początkowo pod postacią antylopy, stąd późniejsze przedstawianie jej w postaci ludzkiej noszącej koronę Górnego Egiptu ozdobioną parą wygiętych rogów antylopy[2].

Uważana za drugą małżonkę (lub córkę) Chnuma i matkę Anuket, należała wraz z nimi do triady czczonej na Elefantynie i w jej regionie[1]. Kult tej trójcy wprowadzili Egipcjanie na zajętych terenach po podboju Nubii w epoce Średniego Państwa (XII dynastia)[3]. Od tego czasu tytułowana „Panią Elefantyny” i według Tekstów Piramid czczona jako dawczyni wody podawanej zmarłym dla oczyszczenia. Utożsamienie Chnuma z Ra zyskało jej przydomek „oka Ra”, co (przez analogię do Hathor – „oka słonecznego”) nadało jej cechy kobiecych bogiń miłości[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b Wiesław Bator: Religia starożytnego Egiptu. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2004, s. 164
  2. Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan. Warszawa: Czytelnik, 1995, s. 48, 187.
  3. Jaroslav Černý: Religia starożytnych Egipcjan. Warszawa: PIW, 1974, s. 119-120.
  4. Manfred Lurker: Bogowie i symbole starożytnych Egipcjan, dz. cyt., s. 187.